We lezen het dagelijks in de krant. We zijn te dik. We eten te veel, te vaak en te vet. We worden ziek van te dik zijn. We overlijden aan hart -en vaatziekten, suikerziekte en wat al niet meer. Gewoon omdat we te dik zijn en niet meer willen bewegen.
We moeten ons vooral ongans drinken aan allerlei cholesterolverlagende drankjes en beslist vetvrij eten, op koolhydraten hoeven wij blijkbaar niet te letten. Als idioten rennen we door de parken heen in onze schaarse vrije tijd om al die pondjes kwijt te raken. Als we niet willen rennen, dan staan we op trillende plankjes of laten ons gaar koken in een hermetisch afgesloten tent.
We gebruiken eetlustremmers, vulmiddelen voor in de maag, drinken shakes en theetjes waarop we ons helemaal leeg poepen en plassen of waarvan onze schildklier helemaal van slag raakt.
Het liefst beginnen we daar zo’n 2 a 3 maanden voor de zomervakantie mee. Om vervolgens na de zomervakantie weer kilo’s aangekomen te zijn.
Kortom de boodschap die wij krijgen is: Ben je te dik, dan eet je teveel en beweeg je te weinig. Elk pondje gaat door je mondje. Eigen schuld dikke bult, zullen we maar zeggen.
Dit gaat in een hoop gevallen op, maar NIET bij iedereen.
Dat is de categorie mensen waar dit artikel over gaat.
Er zijn een aantal factoren die ons gewicht kunnen beïnvloeden.
- stress
- de overgang
- schildklierproblemen
- medicijngebruik
- onbekende oorzaak
Stress
Ten gevolge van stress veranderen de hormoonwaarden in het bloed. Stresshormonen verhogen de bloedsuikerspiegel. Deze verhoging gaat uitermate snel. Het vrijgemaakte bloedsuiker verbruiken wij echter alleen als de stress zinvol is. Bijvoorbeeld als wij moeten vluchten of vechten. Dat is hedentendage nog amper het geval. Dit houdt in dat de alvleesklier overuren maakt. Dit orgaan moet immers weer insuline aanmaken om de suikerspiegel te normaliseren. Hoe vaker dit gebeurt hoe groter de kans is dat er een verstoring optreedt in de insuline huishouding. Ook ten gevolge van bepaalde voedingsmiddelen vooral die middelen die ons energie lijken te geven zoals koffie stimuleren wij adrenalineaanmaak. Dit veroorzaakt indirect een verhoging van het bloedsuiker, dus zetten wij ook de alvleesklier weer aan het werk.
Veel mensen met overgewicht hebben een verstoorde insulinehuishouding. Lang voordat men gediagnosticeerd wordt als diabetespatiënt kan de insuline huishouding verstoord zijn. U merkt dit o.a. doordat het gewicht toeneemt.
In mijn praktijk hoor ik steeds vaker mensen melden dat zij last hebben van hypoglycaemia oftewel lage bloedsuikers.
Dat wil zeggen dat de bloedsuikers te laag zijn, waardoor mensen ‘naar’ worden van de honger. Zij moeten iets eten, omdat zij anders gaan trillen, beven, hoofdpijn krijgen of wat al niet meer.
Ik vermoed echter dat het veel vaker zal gaan om een te hoog of verhoogd insuline. Hier wordt zelden naar gekeken. Een stijging van insuline in het bloed noemt men hyperinsulinaemie. Dit kan ook bestaan zonder dat de suikerspiegels verhoogd zijn. Men ziet gewichtstoename, problemen met slapen, pijn in de gewrichten, moe zijn, wisselend humeur, vaak ziek of het onvermogen zwanger te raken.(PCOS klachten omdat insuline de productie van testosteron stimuleert) Zeker wanneer het dik worden zich afspeelt rondom de taille is de kans groot dat iemand hyperinsulinaemie heeft.
Het komt regelmatig voor dat mensen die nadat zij hebben gedineerd enorme trek krijgen in suikers en/of koolhydraatrijk eten last hebben van te hoog insuline.
Een te hoog insulinegehalte in het bloed is enorm slecht voor de gezondheid. Het bevordert allerlei ziekten. Zoals hart en vaatziekten omdat het van invloed is op het collageen van de vaatwand. Het stimuleert de groei van kankercellen doordat het zich aan een kankercel kan hechten, deze voorziet van extra suiker en op deze manier de cel een groeiprikkel geeft.
Huisartsen merken pas dat iemand suikerziekte heeft (diabetes) als er sprake is van hoge bloedsuikerspiegels en/of suiker in de urine wordt aangetroffen. Als u te dik bent krijgt U het advies af te vallen en als dat niet lukt diabetesmedicatie. Omdat er ook vaak problemen zijn met het cholesterol, volgen de cholesterolremmers. Cholesterolremmers zijn erg slecht voor de lever (zie artikel website cholesterolremmers) De lever is echter weer van groot belang bij de omzetting/opslag glycogeen/glucose.
Als U zichzelf hierin herkent dan kunt U uw arts vragen niet alleen het bloedsuiker maar ook het insuline te laten bepalen.
Veel mensen met Hyperinsulinaemie hebben echter een heel schommelend insulinegehalte. Meestal wordt een onderzoek op het insulinegehalte in het bloed voorgeschreven door een internist, omdat het nogal prijzig is.
Veel medicatie die wordt voorgeschreven pakt het te hoge bloedsuiker aan door de insuline te verhogen en maakt de zaak daardoor alleen maar erger.
Sommige medicatie is ronduit slecht en levert leverschade op. Vroeger werd Rezulin als medicatie gebruikt, tegenwoordig is men overgestapt op Avandia en Actos, meestal icm een cholesterolremmer.
De overgang
Ten gevolge van de overgang worden de meeste vrouwen wat dikker.
Niet zo erg want vetweefsel is van invloed op ons oestrogeengehalte in het bloed.
Soms echter gaat de gewichtstoename erg snel onder invloed van alle hormoonwisselingen.
De schildklier
Een te langzaam werkende schildklier zorgt ervoor dat uw gewicht toeneemt. Meestal zijn er ook nog andere klachten. Meer hierover vindt U op deze website onder het artikel schildklierproblemen.
Medicijngebruik
Alle medicijnen die op PAM eindigen zoals diazepam, oxacepam etc., kunnen het gewicht laten toenemen. (vaker wel dan niet) Ditzelfde verschijnsel zien wij bij corticosteroïden en anti-depressiva.
Onbekende oorzaak
Mensen die gezond eten, niet te veel en niet te weinig.Voldoende bewegen en toch dik zijn of worden. Deze mensen zouden zich goed moeten laten onderzoeken, niet met een kluitje in het riet moeten laten sturen. (zie ook onder het kopje stress)
Misschien zijn het onbewuste emotie-eters.
Ook homeopaten zien steeds vaker mensen op consult die gewichtsproblemen hebben.
Niet altijd maar vaak kunnen zij met behulp van de homeopaat wat kilo’s kwijtraken.
Als de oorzaak gelegen mocht zijn in een mentaal/- emotioneel probleem, dan is de kans van slagen bijzonder groot.
Onderstaande casus is hier een voorbeeld van.
Casus
Een man van middelbare leeftijd kampt al jaren met overgewicht. Het is een goedlachse, joviale man, althans zo op het eerste gezicht.
Met deze houding, naar later blijkt, compenseert hij zijn onzekere gevoel. Het gewicht is de laatste jaren extreem toegenomen.
Samen met de homeopaat gaat hij na wat er toentertijd in zijn leven speelde. Hij kreeg ontslag, zijn vrouw leerde een andere man kennen en zijn enige zus overleed. Dit allemaal binnen 8 maanden. Hij werd depressief, kreeg van de huisarts seroxat en werd naar de psycholoog gestuurd.
‘Ach’: zegt de man, ‘Je kent dat wel zo’n jong ding, dat amper weet hoe de wereld in elkaar zit. Komt dan aan met van die boekenwijsheid, dat theoretische gezever, waar geen mens wat aan heeft. Gaat me ook nog eens vertellen dat ik een verstoorde relatie had met mijn ouders, omdat ik vaak op me sodemieter kreeg als kind. Nou ik zal je 1 ding vertellen ze waren stuk voor stuk verdiend hoor, allemaal.
Daardoor ben ik minderwaardig over mezelf gaan denken. ‘Althans dat zei ze. Als je dan na jaren trouwe dienst de zak krijgt, je vrouw verlaat je, dan komt dat allemaal weer naar boven volgens haar.
Toen ik zei dat dat helemaal niet zo was zei ze dat ik het had verdrongen en dat het in mijn onderbewuste of zo iets zat.’
‘Nou dat zal dan wel, maar ik heb moord ouders gehad en een prima jeugd. Menigeen mocht willen dat hij zo’n geweldige jeugd had gehad als ik. De druppel die de emmer deed overlopen was toen ze zei dat ik in de slachtofferrol ging zitten, toen ik haar vertelde hoe ik mijn zus, mijn steun en toeverlaat ook nog eens ineens moest missen. Ik ben opgestaan, weggegaan en nooit meer teruggekomen.’ ‘En’: zo zegt hij ‘die anti-humeurpillen heb ik ook weggelazerd.’ ‘Je wordt er beroerd van en raakt er verslaafd aan. Ben zo van de ene op de andere dag gestopt.’
Dit consult duurt ruim 2½ uur. Langzaamaan wordt duidelijk hoe de vork in de steel zit. Hoe hij worstelt met emoties, hoe eenzaam hij zich voelt ondanks het feit dat hij geen avond thuis is vanwege de vele bezoeken die hij aflegt. Ondanks het feit dat hij veel lacht, straalt hij een bepaalde triestheid uit. Van binnen is hij veel zwaarmoediger dan dat hij wil doen voorkomen.
Het is een man met een sympathieke uitstraling, die boeiend kan vertellen. Hij vertelt hoeveel moeite hij heeft met de toename van geweld, het leed dat mensen elkaar aandoen, de oorlogen die er heersen. Hoe hij vaak wakker ligt en zich afvraagt waar dat nu toch allemaal naar toe moet in de wereld. Hij doet vrijwilligerswerk en is de klusjesman voor alle bejaarden in de buurt. Als een buurvrouw ziek is dan doet hij de boodschappen en kookt eventueel voor haar.
Hij is wel wat grof in de mond, maar dat doet hij alleen, zo valt de homeopaat op, als hij iets emotioneels vertelt. Voordat hij werd ontslagen bij zijn werkgever heeft hij een eigen bedrijf gehad. Dat ging failliet doordat zijn partner hem bedonderde. Hij ging er van door met de centen. Hij heeft zelfs zijn huis moeten verkopen. Daar heeft hij een enorme klap van gehad. Ook toen zat hij tegen het depressieve aan.
Toen heeft hij zijn oude sport weer opgepakt, hij is weer gaan parachutespringen en doet dat nog steeds.
Elke maand is hij dikker zo zegt hij en hij weet begod niet waarvan. Als hij vertelt wat hij eet, lijkt daar ook niets mis mee. Sterker nog hij eet voor zo’n grote zware man niet echt veel. Alcohol gebruikt hij al helemaal niet. Hij houdt niet van zoet en niet van frituur.
Samen met de homeopaat worden nog wat algemeenheden doorgenomen.
Eigenlijk is wel duidelijk welke middel deze man nodig heeft.
Hij krijgt het middel in een LM potentie. Elke dag innemen totdat er iets wezenlijks veranderd.
Na 7 weken komt hij terug. Hij is niet afgevallen, maar ook niet dikker geworden. Wat wel is veranderd is zijn uitstraling. Hij lijkt lichter op de e.a. manier.
Zelf geeft de man aan zich heerlijk gevoeld te hebben na het consult. Hij is pas 4 weken geleden met het homeopatische middel begonnen, omdat hij zich minder lekker ging voelen en hoopt dat ik dat niet erg vind. Nu gaat het weer beter.
We besluiten door te gaan met het middel en een afspraak te maken voor over 8 weken.
Als deze meneer terugkomt, is hij 3 kg afgevallen. Voor de rest voelt hij zich goed.
We gaan door met het middel. Na weer 10 weken is deze meneer nog eens 4½ kg afgevallen. Dus in totaal 7½ kg in ruim 4 maanden.
Als hij op vervolgconsult komt voor de laatste maal, het middel is dan inmiddels niet meer ingenomen, is hij in 1½ jaar tijd in totaal 29 kg afgevallen. Hij ziet er goed uit, heeft een veel vrolijkere uitstraling en een twinkeling in zijn ogen.
Als hij voor de laatste maal komt zegt hij bij de deur aangekomen tot slot: Oh ja, die pijn op mijn borst en mijn kortademigheid zijn ook al een tijdje weg.
Verbaast vraagt de homeopaat op de valreep: De pijn op de borst? Daar weet ik helemaal niets van, waarom heeft U dat nooit gezegd? Hij grijnst breed en antwoord: ‘Dan had je me naar de huisarts gestuurd en dat wilde ik niet en nog afgezien daarvan misschien had je je dan wel bezorgd gemaakt om me, want ik ben nu eenmaal een leuke man toch? Smakelijk lachend loopt hij het tuinpad af.
Aantal consulten: 9
Aantal middelen: 1 in LM
