Hormoonvervangingstherapie (hrt)

HRT oftewel hormoonvervangingstherapie werd 10 jaar geleden nog als een wonderbaarlijk middel beschouwd voor vrouwen in de overgang. Er kleefde,dacht men, nauwelijks nadelen aan. Wat is nu prettiger voor een vrouw dan niet of nauwelijks last te hebben van overgangsverschijnselen. Vrouwen zouden jong van lichaam en geest blijven. Bovendien zou HRT preventief werken tegen hartstilstand, broze botten en zelfs bepaalde vormen van kanker.

De onderzoeksresultaten echter zijn niet echt betrouwbaar. De gevaren van HRT werden genegeerd , er werd nauwelijks ruchtbaarheid aangegeven. Dit zou immers onnodige paniek bij vrouwen oproepen.

De meest recente onderzoeken die wel zorgvuldig zijn uitgevoerd tonen aan dat exogene hormonen, dat wil zeggen hormonen niet aangemaakt door het lichaam zelf, broze botten en/of hartaanvallen niet kunnen voorkomen. Sterker nog zij kunnen kanker veroorzaken bij overigens gezonde vrouwen. Vrouwen die 5 jaar of langer hormonen gebruikten hadden 46% meer kans om borstkanker te ontwikkelen dan vrouwen die geen hormonen gebruikten. Deze zienswijze wordt onderbouwd door de publicatie van het International Position Paper on Women’s Health and Menopause. ( een door de Amerikaanse Centers of Disease Control gefinancierd en op onderzoeksgegevens gebaseerd rapport) 28 wetenschappers en artsen uit diverse landen werkten aan dit rapport en waarschuwden dat HRT misschien wel zou kunnen werken tegen opvliegers en zweetaanvallen, maar dat recente klinische studies twijfels oproepen over de effectiviteit van de therapie bij de behandeling van hartziekten, Alzheimer, depressie en osteoporose (broze botten).

Je zou je dan ook kunnen afvragen of de risico’s die HRT inhoudt wel opwegen tegen klachten in de overgang.

Inmiddels erkennen ook enthousiaste voorstanders van HRT dat het verstrekken van oestrogeen op zichzelf borstkanker en baarmoederkanker kan veroorzaken.

Dit kankerrisico leidde tot de productie van oestrogeen-progestogeen (synthetisch progesteron) combinatiemiddelen, waarbij men ervan uit ging dat dit het kankerrisico zou verminderen. Er is echter niet onderzocht wat de effecten van deze combinatiemiddelen zouden zijn bij langdurig gebruik.

De laatste tijd is internationaal erkend dat oestrogeen kankerverwekkend is en ook progestogeen raakt steeds meer in opspraak als mogelijk kankerverwekkend. In een recente studie over vrouwen met en zonder borstkanker na de overgang , waarvan de helft een HRT therapie had gevolgd, vond men, dat het risico van borstkanker na oestrogeen-progestogeengebruik van 10 jaar of langer 51% hoger was. Een dergelijk hoog risico werd zelfs met 15 jaar enkel oestrogeen nooit bereikt. Thans weten we ook dat de toename van het aantal gevallen van borstkanker parallel loopt met een toenemende hormoonpconsumptie.

Het idee dat osteoporose een overgangsziekte is bestaat pas sinds de jaren zeventig. Voor die tijd was osteoporose gewoon een ouderdomsziekte die sommige oude mensen (man of vrouw) konden ontwikkelen, indien zij daar een predispositie voor hadden.

Enkele kleinschalige studie uit de jaren 80 laten zien dat oestrogeen op korte termijn voor sterkere botten zorgde .Deze resultaten werden als basis gebruikt om de sterke botten claim ook voor de lange termijn te maken. HRT beschermt echter helemaal niet tegen osteoporose op lange termijn. De meeste vrouwen gebruiken HRT als zij tussen de 50 a 60 jaar oud zijn. Zij hebben dan echter de minste kans op fracturen. Volgens het huidige advies dient men 5 tot 10 jaar HRT te volgen om preventief effect te bereiken . Onderzoek wijst uit dat zelfs met dit regime osteoporose niet voorkomen kan worden. Zodra HRT wordt beëindigd , beginnen de botten een soort inhaalslag te doen. Onderzoek laat zien dat er wat botdichtheid betreft, weinig verschil bestaat tussen 75-jarige vrouwen die wel of niet HRT hadden gebruikt. Om aanhoudende bescherming te bieden moeten vrouwen dus vanaf het begin van de overgang tot aan hun dood HRT gebruiken. Dat houdt in dat de hierboven genoemde gevaren alleen maar toenemen.

Voor de rest zijn er sterke aanwijzingen dat exogene hormonen depressies kunnen veroorzaken. (vroegere studies naar het gebruik van anti-conceptie pillen)

De gunstige invloed op het hart schijnt ook een mythe te zijn (volgens het blad wat artsen je niet vertellen) Biologisch gezien is het niet ondenkbaar dat oestrogeen een beschermend effect op het hart zou kunnen hebben. Dat is echter maar een deel van het verhaal. De gezondheidstoestand van de bestudeerde vrouwen kan de onderzoeksresultaten behoorlijk beïnvloeden.

Er is geen enkel bewijs dat HRT hartziekten bij gezonde vrouwen kan voorkomen. Wel lijkt het zo te zijn dat HRT het slechte LDL cholesterol verlaagt en tegelijkertijd het HDL cholesterol verhoogt. Dat heeft er echter mee te maken dat het bij de beschikbare studies altijd om vrouwen met hartziekten ging, voor wie HRT inderdaad effecten lijkt te hebben. Er zijn echter geen bewijzen dat HRT ook preventief werkt, het kan onder bepaalde omstandigheden zelfs het risico van hartziekten verhogen. Sommige vrouwen krijgen vlak na het begin van HRT gebruik last van cardio-vasculaire klachten. Hormonen kunnen soms tot een toename van schadelijke triglyceriden leiden en de concentratie van C reactieve protein (CRP) verdubbelen. (CRP is een biochemische marker van systemische ontstekingen). Hoge concentraties van CRP kunnen het risico van vasculaire ontstekingen en hartziekten verhogen.

De kans op hersenbloedingen, trombose, hartziekten, kanker en depressies neemt toe naarmate men langdurig HRT therapie volgt.

Volgens de Britse Menopausal Helpline (BMH) kunnen vrouwen heel snel na het beginnen met HRT therapie overlijden. Het wordt weliswaar niet vaak gemeld, maar het kan wel degelijk. Gemeld is: 6 weken na HRT overlijden van een vrouw, 9 dagen na het begin van een tweede HRT behandeling overlijden van een vrouw, een andere vrouw raakte in coma. De BMH roept vrouwen met klachten na het starten van HRT zoals bijvoorbeeld: kanker, trombose, beroerte, epilepsie, hoge bloeddruk, jeuk, branderigheid etc., op contact op te nemen met de helpline. Dit met het oog op mogelijke gerechtelijke stappen in de toekomst.

Naar mijn gevoel wegen deze risico’s niet op tegen overgangsklachten.

De overgang is geen ziekte of een toestand van oestrogeentekort. Het is een leeftijdsgerelateerde natuurlijke afname van de oestrogeenconcentratie van het lichaam. Het is een natuurlijk proces in een ouder wordend lichaam.

Ook alternatieve genezers schrijven wel eens recepten uit voor natuurlijk oestrogeen of progesteron. Dit is een op korte termijn gerichte therapie en ook in dit geval zijn geen grondige analyses van bijwerkingen uitgevoerd.

Wat inmiddels wel steeds duidelijker wordt is dat fyto-oestrogenen (oftewel oestrogeen uit planten) helemaal niet zo’n zwakke en onschadelijke werking hebben. Het lijkt er zelfs op dat ze in voldoende hoge concentraties dezelfde schadelijke werking kunnen hebben als de andere oestrogenen.

Inmiddels is bekend dat coumoestrol (werkzame stof in rode klaver) een oestrogeen effect heeft. Het heeft hetzelfde effect op de celgroei als oestradiol. Consumptie van grote hoeveelheden soja kan zelfs op korte termijn de proliferatie van het borstkwabepitheel stimuleren. Natuurlijk is dus niet per definitie niet schadelijk.

Sommige vrouwen echter lijden onder de overgangsklachten. Geen nacht meer normaal slapen, opvliegers, extreem transpireren, erg moe zijn, neerslachtig, wisselende gemoedsstemmingen, geïrriteerd zijn, hartkloppingen, frequent hoofdpijn en/of last van de gewrichten krijgen. Wat moeten ze dan?

In de eerste plaats na gaan of deze klachten, hetzij in mildere vorm reeds aanwezig waren voor de overgang. Angst voor ziekte,aftakeling en de overgang kan soms een zichzelf vervullende voorspelling worden.

  • Probeer stress te vermijden. Extreme stress heeft effect op de bijnier. Deze is druk bezig met het produceren van ons stresshormoon cortisol in plaats van ons te voorzien van een bepaalde vorm van oestrogeen.
  • Gebruik goede voedingssupplementen
  • Gebruik weinig alcohol
  • Ga sporten en/of blijf in ieder geval actief.
  • Neem de tijd voor ontspanning.

Tot slot ga naar een acupuncturist, een klassiek homeopaat of natuurgenezer. Heel vaak is er op een natuurlijke manier iets aan uw overgangsklachten te doen.

 ( Bron: Wat artsen je niet vertellen jaargang 4, nr. 10 2002)

Deel dit artikel op..
Dit bericht is geplaatst in Artikelen H met de tags , . Bookmark de permalink.