Door het gelijkende wordt de ziekte veroorzaakt en door aanwending van het gelijkende wordt zij genezen. Eén van de basisprincipes van de klassieke homeopathie is niet nieuw.
Hippocrates was de eerste in de geschiedenis die deze stelling naar voren bracht. Ook Aristoteles gaf al aan dat de tragedie, een uitbeelding van de menselijke passies en de consequenties daarvan en geestelijk genezende catharsis, een zuivering te weeg kon brengen.
Wij hadden Hippocrates in de oudheid, Paracelsus in de Middeleeuwen en later Hahnemann, die allen stelde dat de similima wet (het gelijke met het gelijksoortige genezen) het aller belangrijkste principe was om mensen niet alleen te genezen, maar ook te helen.
Er zijn een aantal methoden die toegepast worden om te genezen. De reguliere geneeskunde is gebaseerd op het tegengestelde. Hahnemann omschreef deze als palliatief. Men haalt immers symptomen weg, men onderdrukt de uiting van een lichaam of men verwijdert een ziek orgaan.(wat in sommige gevallen ook noodzakelijk is) In beide gevallen zoekt het lichaam dan een andere uitingsvorm, die vaak niet in verband wordt gebracht met de eerder weggenomen symptomen. Een andere geneeswijze is het toevoegen van stoffen waar het lichaam een gebrek aan heeft. Zoals bijvoorbeeld vitaminen/mineralen.
De derde methode is het similima principe, waar de homeopaat gebruik van maakt. Op deze manier stimuleert men de defensieve celprocessen door middel van het gelijksoortige.
Dit principe zien wij in acupunctuur terug, in de psychotherapie en ook in fysiotherapie.
Met name in de hydro en balneao therapie volgt genezing door het oproepen van een reactie van een lichaam. In de acupunctuur werkt men ook met secundaire reacties en in de psychotherapie werkt men tevens met het onderliggende mechanisme van het similima principe.
Als wij een patiënt willen behandelen moeten wij zijn/haar ziekte niet als een afzonderlijke gebeurtenis zien, maar plaatsen binnen de context van al zijn ziekten op welk niveau dan ook.
Hahnemann heeft heel veel onderzoek gedaan en ontdekte dat het werken met immateriële substanties een diepe invloed heeft op een organisme en doorwerkt op elk niveau. (Zie website potenties) Waarschijnlijk werken wij op die manier in een andere dimensie van de fysische wereld. Hahnemannn sprak over Dynamis, Aristoteles over Entelechie en Paracelsus over Archeus. Alle drie vertonen zij veel overeenkomsten.
Hahnemann heeft het in zijn tijd niet gemakkelijk gehad, terwijl hij een doel nastreefde dat ook nu nog wordt nagestreefd door klassiek homeopaten.
“Vrij zijn van lijden op een blijvende en ware manier”.
