Hoe is het toch mogelijk dat de een zo vrij is in zijn expressie en dat een ander zich veel geremder daarin voelt. Dat de een een geboren optimist lijkt en de ander een pessimist, dat de een makkelijk geniet en een ander daar veel meer moeite mee heeft. Karakter maar ook de kindertijd speelt een rol. (zie ook artikel De kindertijd en homeopathie). Berne noemde de kindertijd het levensscript en gaf daaraan de volgende definitie: Een onbewust levensplan, in de kinderjaren opgesteld, als reactie op de opvoeding, bevestigd door latere ervaringen, leidend naar een verwacht resultaat.
In de eerste levensjaren gaat een kind geen verklaringen zoeken voor wat hij waarneemt. Als iemand boos op hem is omdat hij iets doet wat niet mag, dan is de boze persoon een vervelend mens. Een kind denkt op die leeftijd nog niet: logisch dat ze boos zijn, want ik deed……..etc.
De ervaringen in de kindertijd bepalen de manier waarop wij in het leven gaan staan. Zij bepalen hoe we onszelf zien, hoe we naar anderen kijken, hoe we ons in situaties gedragen en hoe wij dingen interpreteren. Zo ergens tussen het 12e en 13e levensjaar gaat een kind ‘weten’.
Ik ervaar mezelf op deze manier, zo gedraag ik me naar anderen, zo reageren anderen daar weer op, dit doe ik onder die omstandigheden en dan zal er dat wel gebeuren.
Dat is de reden waarom homeopaten heel vaak naar de kindertijd teruggaan.
Men kent vast wel de uitdrukking : Een optimist zegt dat zijn glas half vol is en een pessimist dat het half leeg is. Ben je opgegroeid in een stabiele omgeving met veel positieve ervaringen.Dan merk je de positieve dingen op. In het andere geval merk je de ontbrekende dingen op.
Vanuit dat levensscript dat in het kind zijn wordt gevormd ga je op een bepaalde manier denken en voelen. De ene mens gaat compenseren (zie ook Compensatiegedrag) de ander niet.
Als iemand vast blijft zitten in een vast denkpatroon dan zal alles gezien worden door een gekleurde bril (zie ook artikel Is gezondheid hetzelfde als je niet ziek voelen). Een vast denkpatroon beperkt je waarnemingsvermogen.
Door ervaringen in het verleden word je gevormd. Daarom kijkt een homeopaat ook altijd naar het gevoel van eigenwaarde, hoe iemand in relaties staat, hoe daadkrachtig iemand is en waarin/waardoor zijn vrijheid wordt beperkt.
Soms berusten de meest vreemde symptomen op een simpele basis. Soms berusten zo op het oog simpele symptomen op een ingewikkelde basis. Die basis moet veranderd worden. Zodat vicieuze cirkels worden doorbroken. Als we altijd hetzelfde blijven denken, doen, geloven en kijken zal ons hetzelfde blijven overkomen wat ons altijd overkomt.
Het is alsof de pijn uit het verleden zich steeds maar weer blijft herhalen. We trappen steeds weer in dezelfde valkuil. Als mensen zich bewust worden en je ze laat zien waarin ze zichzelf beperken en hoe dat naar alle waarschijnlijkheid komt, dan is dit bewustwordingsproces een deel van hun genezing.
Moet iedereen dan een perfecte kindertijd hebben? Nou nee, dat niet. We moeten natuurlijk ook leren. D.W. Winnicot zei: “Het moet gewoon goed genoeg zijn”.
Basisbehoeften voor een kind zijn: veiligheid, verbondenheid en waardering. Er moeten grenzen gesteld worden maar dan wel zonder de individualiteit van het kind af te pakken.
Zelfwaardering is gekoppeld aan minderwaardigheid en mislukking. Het gevoel dat daaraan vast zit is vaak schaamte. Als ik dit doe/zeg wat zullen anderen dan van mij denken.
Als wij in onze jeugd niet meekregen dat wij respect voor andere moeten hebben en je leerde niet, ook eens vanuit het perspectief van anderen naar jezelf te kijken, maar de ouders stelde zich toegevend op en je kreeg je zin bij de eerste de beste kik die er gegeven werd, dan is de kans groot, dat wij als volwassenen manipulatief gedrag gaan vertonen.
Werd iemand verwaarloosd en was er altijd negatieve kritiek dan ontstaat de valkuil minderwaardigheid of zou het zo kunnen zijn dat iemand zeer veeleisend wordt.
Als iemand opgroeit in een gezin waarin je mag uiten wat je voelt, maar tevens leert dat je ook rekening dient te houden met de behoeften van je medemens dan ontstaat er meestal een gezonde balans.
Heb je toevallig ouders getroffen die perfect zijn en prestatie erg belangrijk vonden en zelfexpressie onderdrukten, dan neem je dat bijna automatisch over. Werk en prestatie worden overgewaardeerd en dat gaat vaak ten koste van je plezier.
Gezond zijn, is het hebben van vrijheid op elk niveau. De tekenen van een gestoorde zelfexpressie kunnen zijn: je te veel aanpassen aan anderen, de controle nooit verliezen, extreem perfectionistisch zijn, overwaardering van het uiterlijk (je wil er altijd op en top uitzien), alles op een gecontroleerde manier doen, reacties verbergen etc.
Daaronder kan een leeg gevoel zitten met alle facetten van depressieve gevoelens, wrok, woede, niet meer kunnen genieten, dwanghandelingen.
Een depressie kan voortkomen uit een negatieve kijk op jezelf en bestaat doorgaans uit samengebalde woede.
Iemand die niet in zichzelf gaat zoeken naar de oorzaak van zijn problemen volgt struisvogelpolitiek. Soms probeert men dan te ontsnappen door middel van drank, drugs, te veel eten, te veel werken, te veel slapen etc.
Voor de lichamelijke klachten die uiteindelijk kunnen ontstaan gaan we symptoombestrijders slikken. Deze vermijdingsstrategie passen we toe om al die negatieve en/of pijnlijke gevoelens te ontwijken.
Casus
Een vrouw maakt een afspraak voor haar huidproblemen en nog wat andere klachten.
Van tevoren stuurt zij uit zichzelf een lijstje met haar klachten op, daarbij ingesloten laboratoriumuitslagen en andere onderzoeken. Keurig gerangschikt met een hechter.
Als zij op de afspraak verschijnt ziet de homeopate een keurig tot in de puntjes verzorgde vrouw. Make-up, kleding en accessoires perfect op elkaar afgestemd. Ze zit er wat stijfjes bij.
Praat zeer gereserveerd, elk woord moet er uit getrokken worden. Alle medicatie is meegenomen, alle bijsluiters zijn samengebonden tot een boekje. Geheel ten overvloede vertelt zij de homeopate dat zij nogal perfectionistisch ingesteld is. Mijn bureau vindt ze te rommelig. De homeopate bekruipt het gevoel dat zij het maar al te graag op zou ruimen.
Op grond van wat zij vertelt krijgt zij gelijk haar middel mee. Als zij na 6 weken terugkomt, is een gedeelte van haar klachten verdwenen. Ze zegt erg moe te zijn geworden. Besloten wordt gewoon af te wachten. Na wederom 6 weken komt zij terug. Zij zegt dat ze zichzelf heeft ziek gemeld omdat ze zo moe is. We wachten af. Na 3 weken belt zij op dat zij de hele dag maar huilt, dit alles afgewisseld met enorme driftbuien. Haar man wordt er gek van. Ze weet niet wat haar bezield. De homeopate vraagt haar terug te komen. De vrouw is emotioneler en ook tijdens het consult kan zij haar emoties niet in bedwang houden. Het lijkt alsof haar controle is weggevallen.
Als de homeopate samen met haar teruggaat naar de kindertijd begint alles zo langzamerhand goed op zijn plaats te vallen. De homeopate geeft haar wat ”huiswerk” mee en het middel wordt herhaald. In de daaropvolgende consulten wordt veel aangedacht besteed aan waardering en eigenwaarde en aan de manier waarop zij naar gebeurtenissen kijkt. Vele consulten later zit er een totaal andere vrouw. Nog steeds verzorgd, maar ze straalt levenslust uit. Ze lacht voluit en van haar stijve strakke houding is niets meer over. De slechte band die zij met haar dochter had is veel beter. Ze vertelt stralend de week erop een weekendje Parijs met haar dochter te gaan doen. Al haar klachten zijn verdwenen.
Aantal consulten: 29 en 3 telefonische
Aantal middelen: 3
Behandelduur: ongeveer 4 jaar
