Psoriasis

Psoriasis is niet zeldzaam. Zo ongeveer 1 op de 45 mensen heeft er in meer of mindere mate last van. Het is een huidklacht die gekenmerkt wordt door actieve en rustige perioden. Vaak staan de actieve perioden in relatie met het mentaal-/emotionele welbevinden. In perioden van stress nemen de klachten toe. Psoriasis is niet besmettelijk. Over erfelijkheid lopen de meningen uiteen, maar vaak komt het in families voor. Het ontwikkelen van psoriasis is niet aan leeftijd gebonden. Er zijn zelfs baby’s die deze huidproblemen ontwikkelen.

Een kind waarvan één van de ouders psoriasis heeft, heeft 10% kans ook deze klacht te ontwikkelen. Hebben beide ouders psoriasis dan is de kans 50%. Er zijn allerlei vormen van psoriasis. Op zich wordt de huidafwijking veroorzaakt doordat er een versnelde groei van de opperhuid plaatsvindt. Veelal gaat dit gepaard met huidontstekingen.

Als men naar de huid van een psoriasis patiënt kijkt dan ziet men scherp begrensde wit schilferende huidverdikkingen vaak op een rode ondergrond. Er kan sprake zijn van jeuk en/of pijn. Vaak treft men deze plekken aan op de buigvlakken van de ellebogen en knieën. In ernstige gevallen over het hele lichaam. Ook de nagels kunnen meedoen. Zij kunnen loslaten, verdikken, verkleuren of andere afwijkingen laten zien zoals putjes. Psoriasis kan samengaan met gewrichtsontstekingen. Dit noemt men psoriasis arthropatica.

Alle reguliere middelen die men gebruikt onderdrukken de ontstekingsreacties maar nemen de oorzaak niet weg. Vaak betreft het hier zalven met daarin verwerkt de zogenaamde corticosteroïden. Hier kleven toch wel wat nadelen aan. Indien met name kinderen grote delen van de huid moeten insmeren met deze zalf kan de lichaamsgroei geremd worden. Bij volwassenen ziet men een dunner worden van de huid, bloeduitstortingen en striemen op de huid.
Omdat corticosteroïden ook door het lichaam zelf worden aangemaakt en wel in de bijnieren, kan er nog een ander probleem ontstaan. De bijnieren werken volgens een feed-back systeem.
Dat wil zeggen dat het lichaam zelf bepaalt wanneer en hoeveel moet worden aangemaakt en een seintje krijgt indien niet behoeft te worden aangemaakt. De huid is ons grootste orgaan. Als hier langdurig grote hoeveelheden zalf op aangebracht worden maken de bijnieren minder of geen hormonen meer aan. Als u dan ineens zou stoppen met de zalf kunt u voor grote problemen komen te staan.
Indien zalf onvoldoende is wordt inwendig behandeld met bv methotrexaat dat de celdeling in de huid remt. Dit kan leiden tot ernstige bijwerkingen. De lever kan beschadigd raken en ook kan er een tekort aan bloedcellen ontstaan.
Ook worden de middelen Neotigason (actiretin) en cyclosporine (Sandimunne) gebruikt.
Het eerste middel kan bij een vrouw die in verwachting is ernstige schade toebrengen aan de vrucht. Indien men dit middel gebruikt zal men moeten stoppen en ruim 2 jaar moeten wachten alvorens zwanger te raken.. Cyclosporine kan ernstige schade toebrengen aan de nieren.

Zoals al eerder aangegeven kan psychische stress een toename van de huidklachten te weeg brengen. Het probleem echter is dat allerlei huidaandoeningen negatieve gevoelens en stress kunnen oproepen. Zo draait men in een vicieuze cirkel rond. Een klassiek homeopaat zal niet alleen naar de huidklacht (en andere klachten op lichamelijk niveau) kijken maar ook heel goed naar de mentaal-/emotionele problematiek.
Mensen met een niet aan de buitenkant zichtbare problematiek zoals bv M.E. patiënten worden geconfronteerd met het probleem dat niemand aan ze kan zien dat ze ziek zijn, daardoor ontstaat onbegrip. Mensen met huidziekten die heel goed aan te buitenkant te zien zijn raken in een isolement omdat de omgeving er maar al te vaak van uit gaat dat de klacht besmettelijk is. Schaamte is één van de gevoelens die men vaak zal aantreffen bij mensen met huidklachten. Sommige mensen geven aan hoe vernederend het is als zij ingezwachteld en in de zalf in een ziekenhuis vertoeven. Het zelfvertrouwen kan ernstig geschaad worden.

Huidklachten zijn één van de moeilijkste klachten om te behandelen. Dat geldt zowel voor de reguliere, maar ook voor de homeopatische behandeling. De behandeling is meestal langdurig. Een homeopaat zal heel goed moeten opletten dat hij de huidklacht niet onderdrukt maar daadwerkelijk geneest. Dat is de reden waarom altijd op totaliteit dient te worden voorgeschreven. (Dat geldt overigens voor alle klachten, maar bij huidklachten dient men extra alert te zijn). Indien iemand bijvoorbeeld met psoriasis bij de homeopaat komt; een middel krijgt en na 8 weken juichend de praktijk binnen loopt omdat de huidklacht verdwenen is, maar hij heeft pijn in zijn gewrichten gekregen (en het betreft hier een nieuwe klacht) dan zal de homeopaat stante pede actie ondernemen. Immers, de klacht is naar een dieper niveau gegaan van de huid naar de gewrichten. Hij/zij zal het proces dan onmiddellijk omkeren.
Daarom is het van belang op te letten bij het baden in heilzame bronnen. De vraag is immers wordt hier onderdrukkend gewerkt of niet?

Hieronder treft u twee behandelingen aan van psoriasis patiënten.

 

greenline3

Casus 1

Een jonge vrouw komt voor behandeling van psoriasis bij de klassiek homeopaat. Zij heeft last van psoriasis vulgaris. Vanaf haar 18e heeft zij hier last van. Psoriasis komt niet in haar familie voor. Wel zijn er een aantal familieleden met eczeem. Zij heeft geen jeuk maar pijn.
De klacht is ontstaan na het overlijden van haar moeder. Het verlies heeft zij nog steeds niet verwerkt. Dat komt vooral tot uiting tijdens feestdagen en verjaardagen. Rond die tijd nemen haar huidklachten sterk toe. Zij heeft inmiddels lokale behandelingen gehad en lichttherapie.
De lichttherapie sloeg het beste aan.
Het is inmiddels 12 jaar geleden dat haar moeder overleed, maar er gaat geen dag voorbij dat zij geen intens verdriet voelt. De psoriasis is begonnen op de haargrens van het voorhoofd, de wenkbrauwen en later achter de oren. Op het moment dat zij een klassiek homeopaat consulteert heeft de psoriasis zich uitgebreid naar de ellenbogen, haar handen en op de rug boven de billen.
Zij geeft aan zich soms een ‘melaatse’ te voelen. Zij heeft steeds meer moeite om sociale contacten op te bouwen. Zij ziet mensen terug deinzen indien zij geld aanreikt in de supermarkt, anderen een hand wil geven of als zij een koekje van een schaal wil pakken. Het is haar gaan opvallen dat anderen altijd uit de koektrommel mogen pakken, maar zij haar koekje krijgt aangereikt. Zij voelt zich daardoor enorm gekwetst en verdrietig. Sinds 7 jaar beheersen haar huidklachten haar leven. Vanaf haar 18e tot haar 24e is zij werkzaam geweest in een winkel. Toen de psoriasis zich uitbreidde naar haar handen heeft haar werkgever haar ‘overgeplaatst’. Het was immers onhygiënisch en geen gezicht. Dit heeft haar diep gekwetst en zij voelde zich vernederd.

Alhoewel de essentie en aanleiding bij deze patiënte heel duidelijk is wordt nog het e.a. uitgevraagd. Daarna volgt het middel.
8 dagen na het middel nemen de huidklachten onrustbarend toe. Toch wordt besloten af te wachten. Na 6 weken zijn de huidklachten weer hetzelfde als 6 weken geleden. Besloten wordt toch af te wachten. 3 weken daarna zijn de huidklachten hetzelfde maar voelt zij zich emotioneel beter in haar vel. Na verloop van tijd volgt een terugval. Het middel wordt herhaald. Weer verslechtering van de huid maar mentaal-/emotioneel veel beter. Zo gaat dit een tijd door. Het middel wordt telkens in hogere potentie gegeven. Alhoewel haar huidklachten op en af gaan wordt zij van binnen steeds sterker en evenwichtiger.
Zij heeft slechts 1 middel nodig in een steeds hogere potentie.
Na 2 jaar zijn haar huidklachten compleet verdwenen en mentaal-/emotioneel is zij in balans.

Behandelduur: 2 jaar en 1 maand
Aantal consulten: 18
Aantal middelen: 1

greenline3

Casus 2

Een jongen van 15 jaar heeft reeds 2 jaar last van psoriasis. Alhoewel de plekken zich beperken tot ellenbogen en scheenbenen heeft hij veel last van schaamtegevoelens.
Hij heeft erg veel jeuk, vooral ‘s nachts en na het douchen. De psoriasis is erger in de winter en beter aan zee. Zodra hij kaas en vlees eet nemen de klachten toe.
Hij zit midden in de puberteit en vooral in deze fase speelt uiterlijk een grote rol.
Hij doet zich groot en stoer voor maar van binnen is hij erg onzeker. Ook tegenover de homeopaat doet hij voorkomen alsof het hem niet veel interesseert en hij maar is gekomen omdat zijn ouders dat wilden. Maar HEM maakt het niets uit. Zijn ouders vertellen dat hij voor iedereen klaar staat en vaak gaat hij uit eigener beweging met zijn vader op karwei. Er is sprake van een zeer hechte familieband.
Hij slaapt slecht. Het inslapen lukt wel, maar het doorslapen niet vanwege de jeuk. Hij slaapt altijd (zomer en winter) met het raam open. Zou hij dat niet doen dan ‘verrekt’ hij helemaal van de jeuk, aldus de jongen. Hij eet alles, lust ook alles behalve uien. Daar wordt hij hondsberoerd van. Op grond van de totaliteit wordt gekozen voor een middel. Dat slechts tijdelijk verbetering brengt. De jeuk neemt af maar dat is alles wat er gebeurt. Andere potentie geeft geen andere resultaten.
Er worden in totaal 5 middelen voorgeschreven zonder echt goed resultaat. We zijn dan ruim 13 maanden verder. Op één van de laatste middelen ontwikkelt hij een vreemd symptoom dat blijvend van aard is. Hij krijgt pijn in zijn oren, die alleen verbetert als hij watjes in de oren draagt. Zelfs ‘s nachts moet hij de watjes in. Op grond van dit symptoom wordt de hele materia medica grondig doorgespit. Uiteindelijk rolt er een middel uit waar de homeopaat in het verleden nooit aan gedacht heeft. Het middel wordt voorgeschreven met een prachtig resultaat tot gevolg. Binnen 3 weken verbetert de psoriasis. Hij heeft dit middel nog een aantal malen nodig, steeds in dezelfde potentie. Na 8 maanden zijn de klachten verdwenen en zijn tot op heden (2 jaar na de laatste inname) weggebleven.

Totale behandelduur: 26 maanden
Aantal middelen: 6
Aantal consulten: 17

Hierboven staan twee voorbeelden van patiënten die in betrekkelijk korte tijd van de huidklachten werden afgeholpen. U dient er rekening mee te houden dat soms een behandeltijd van wel 4 tot 5 jaar nodig is. Naar eigen ervaring en de ervaring van meerdere collega’s komt het niet zo vaak voor dat iemand met huidklachten heel snel blijvend geneest. Natuurlijk zijn er ook uitzonderingen maar dat is niet wat wij doorgaans zien.

Deel dit artikel op..
Dit bericht is geplaatst in Artikelen P met de tags . Bookmark de permalink.