Bijna iedere vrouw krijgt er in meer of mindere mate mee te maken: Opvliegers. Rita Rudner, een Amerikaanse humoriste, zei in het verleden: ‘de penopauze is een stuk leuker dan de menopauze. Vrouwen komen aan en krijgen opvliegers. Mannen krijgen een jonge vriendin en kopen een motorfiets’.
De officiële benaming voor de mannelijke overgang heet ‘de andropauze’. De overgang bij mannen bestaat dus wel degelijk. Dit heeft te maken met de verminderde aanmaak van testosteron. De verschijnselen van de andropauze zijn over het algemeen veel vager dan die van de menopauze. Gemeld wordt o.a.: verandering in houding en stemming, (depressieve gevoelens), de man gaat zich afvragen of hij eigenlijk wel tevreden is met het leven tot dan toe, minder spiermassa en spierkracht, minder zin in sex, erectieproblemen, meer haarverlies of op vreemde plekken zoals in de oksels, prostaatklachten. Prostaatklachten zou je kunnen proberen te vermijden door regelmatig extra zink te slikken.
Voor wat betreft de terugkijk op het leven, kun je je afvragen of niet iedereen op enig tijdstip terugkijkt op het tot dan toe geleefde leven en zich afvraagt of men zich wel in een situatie bevindt die bevredigend is. Je zou het niet verwachten maar er zijn ook mannen die opvliegers melden. Opvliegers zie je echter vooral bij vrouwen optreden. Niet bij elke vrouw. Er zijn ook vrouwen die niets merken van de overgang.
De vrouwen die wel last van opvliegers hebben kunnen daar behoorlijk door van slag raken.
Waardoor ontstaan opvliegers?
Opvliegers worden veroorzaakt door schommelingen in het oestrogeenpeil.
Zo ergens rond het 40ste jaar begint het climacterium oftewel de overgang. Abusievelijk vaak de menopauze genoemd. De overgang begint wanneer de voorraad eicellen in de eierstokken afneemt. Daardoor wordt gaandeweg minder oestrogeen en progesteron aangemaakt. De eerste uiting daarvan is vaak de onregelmatige menstruatie. Veelal komen de menstruaties sneller op elkaar en kunnen heftiger worden.Soms zijn er dan al overgangsklachten zoals opvliegers, overmatig zweten. Daarna volgt vaak een wat rustigere periode die ook wel de postmenopauze wordt genoemd. Hierbij ontstaat er een ander hormonaal evenwicht. Vrouwen waarbij de eierstokken worden weggehaald en er dus plotsklaps een enorme verandering ontstaat in het hormonale evenwicht kunnen heftige klachten ontwikkelen.
Typische overgangsverschijnselen zijn behalve de overbekende opvliegers en de zweetaanvallen:
- droogte van de slijmvliezen. (schede, ogen en mond)
- gevoeliger voor blaasontstekingen
- problemen bij het ophouden van de urine
- depressieve gevoelens
- prikkelbare stemming
- wisselende gemoedstoestanden
- slecht slapen al dan niet tgv opvliegers
- hartkloppingen
- gewrichtsklachten
- angsten
- geheugenverlies
- concentratieproblemen.
- aankomen in gewicht
- darmklachten (verstoppingen)
- frequente hoofdpijnen
- meer last van de borsten (pijnlijk, zwelling)
Soms vloeit het ene voort vanuit het andere. Als U gedurende langere tijd niet goed kunt slapen kunt u prikkelbaarder worden, ongeconcentreerder of last krijgen van wisselende gemoedstoestanden.
Als U echt hele heftige menstruaties heeft is het verstandig te laten controleren of er geen andere oorzaak dan de overgang is. Dit geldt ook voor andere klachten.
Door middel van een bloedonderzoek op de derde dag van de menstruatie kan worden vastgesteld of het FSH( Follikel Stimulerend Hormoon dat er voor zorgt dat de eicel rijpt) verhoogd en het oestrogeen (het hormoon dat o.a het baarmoederslijmvlies stimuleert) verlaagd is. Dit geeft aan dat de overgang begonnen is.
Als u heel vervelende klachten heeft tijdens de overgang gebruikt men regulier hormoontabletten, pleisters, neusspray, vaginale zetpillen etc. of men behandelt met de hormoon-suppletie- therapie. (HST of HRT). ( zie ook artikel op deze site HRT)
Er zijn echter ook andere alternatieven; zoals klassiek homeopatische middelen. Niet iedere vrouw, maar wel het overgrote deel van de vrouwen met overgangsklachten vindt hier baat bij.
Hieronder vindt u 2 casussen. In de eerste een vrouw die van haar overgangsklachten afgeholpen werd door middel van klassieke homeopathie en in de tweede een vrouw die helaas maar ten dele geholpen kon worden.
Casus 1
Een vrouw van 49 jaar heeft al 2 jaar lang last van heftige overgangsproblemen. Die bestaan uit:
- Meer dan 20 opvliegers per dag
- enorme zweetaanvallen ’s nachts vaak in combinatie met hartkloppingen
- depressieve gevoelens
- vocht vasthouden
- tomeloze vermoeidheid
Op haar 47ste zijn deze klachten ontstaan en ze zijn gaandeweg steeds erger geworden. Aan de hormonen zoals iedereen haar adviseert wil zij niet. Het is een sympathieke vrouw, die veel voor anderen over heeft. Ze maakt een zenuwachtige indruk. Als de homeopate vraagt of zij zo zenuwachtig is, dan beaamt zij dat ten volle. ‘Nooit geweest”zegt ze. ‘Maar het laatste jaar voel ik me steeds nerveuzer worden’. ‘Ik ben steeds maar bang dat een ander zal zien dat ik een opvlieger heb en ik voel me daar zeer ongemakkelijk over’. Ze draagt kleding die makkelijk uitkan. Het liefst een T shirt of dun truitje met daaroverheen een vest. De hele dag door is zij zich aan het uit -en aankleden.
Soms heeft zij het een aantal dagen achterelkaar enorm warm. Het lijkt dan wel of ik in een doorlopende opvlieger zit. De kachel staat dan op 15 gr. Dit tot groot ongenoegen van de rest van de familie. Ze heeft last van een sterk wisselend humeur. ‘Soms ben ik een echte bitch. Ik val uit en heb een gezicht als een oorwurm.”Ik kan uitvallen om niets’. ‘Ik sla dan ook met deuren en ga dan op zolder zitten mokken’, en wee je gebeente als iemand me dan komt storen’. ‘Daarna heb ik spijt en probeer ik het weer goed te maken’. ‘Maar het is alsof ik dat niet met mijn hart doe, maar met mijn verstand’. ‘Ik weet dat mijn gedrag niet kan, maar als ik sorry zeg voel ik er eigenlijk niets bij’.
Tijdens dit relaas komen de tranen. ‘Ik begrijp niets meer van mezelf, zo ben ik nooit geweest’. ‘Overdag voel ik me alleen en onbegrepen; ik sterf van het zelfmedelijden. Maar als mijn man dan thuiskomt van zijn werk, kan ik alleen maar klagen en mokken en wou ik dat hij maar weer wegging”. ‘Ik voel me doodmoe en depressief’.
De hartkloppingen zijn er alleen in bed en zij voelt ze door haar hele lichaam pulseren. Andere lichamelijke klachten heeft zij niet en zij is op een verkoudheidje na altijd een gezonde vrouw geweest, die van aanpakken hield.
Dit is op zich een redelijk duidelijk beeld. Zij krijgt een middel dat valt onder de categorie zeedieren. Hierop reageert zij erg goed. Na verloop van 4 maanden en na 2 innamen van het middel zijn al haar klachten verdwenen.
Behandelduur: 5 maanden
Aantal consulten: 3
Aantal middelen: 1
Casus 2
Een vrouw van 51 jaar komt op consult in verband met overgangsklachten. Deze bestaan uit:
- opvliegers met name ’s nachts icm transpireren, soms hartkloppingen.
- gewrichtsproblemen met name in de kleine gewrichten
- doorlopende hoofdpijnen, soms 2 weken achter elkaar
- frequent optredende misselijkheid
- zich constant geïrriteerd, agressief en opgejaagd voelen
- aanvallen van duizeligheid met name ’s ochtends
Deze klachten heeft zij sinds 3 jaar.
Het is een vrouw die zeer uitgebreid aan het vertellen raakt. Geen spelt tussen te krijgen. Ze vertelt met humor en de ene anekdote volgt na de andere. Ze maakt helemaal geen agressieve, geïrriteerde of gejaagde indruk, zoals zij heeft aangegeven. In tegendeel zelfs. Tot dat de homeopate haar een aantal dingen vraagt waar zij liever geen antwoord op wil geven. De toonzetting en de oogopslag veranderen van het ene op het andere moment. De homeopate voelt zich bijna aangevallen.
Op grond van haar klachten en haar persoonlijkheid, krijgt zij een slangenmiddel. Na een aantal innamen met oplopende potentie verdwijnen de meeste klachten.
Wat blijft zijn de gewrichtsproblemen en de agressie. 2 andere middelen worden ingezet zonder verder resultaat.
De anamnese wordt minutieus uitgeplozen en er volgt met toestemming van deze mevrouw overleg met een collega-homeopaat. Uiteindelijk volgen nog 2 homeopatische middelen. Haar agressie wordt beduidend minder, maar de gewrichtsklachten blijven.
Omdat de homeopate er geen voorstander van is om steeds andere homeopatische medicatie te geven wordt besloten gedurende langere tijd te stoppen met de behandeling om te bezien of er andere klachten bijkomen of verdwijnen.
Na 1 jaar neemt deze mevrouw contact op om te melden dat zij nog steeds gewrichtsklachten heeft, ze zijn niet toegenomen of afgenomen. Wel is zij steeds minder agressief en haalt zij vaker berustend de schouders op. Er zijn geen andere klachten bijgekomen en alles wat verdwenen is tijdens de behandeling is nog steeds weg.
De homeopate geeft aan, niet te weten welke kant er opgegaan moet worden en adviseert eens te rade te gaan bij een andere homeopaat of bij een andere alternatieve genezer.
De behandelingen bij een acupuncturist zijn op dit moment (maart 2006) gestart. Thans is nog onbekend of deze haar van haar resterende klacht kan afhelpen.
