Als wij klachten hebben dan gaan wij over het algemeen naar de huisarts, dat ons behandelt danwel doorstuurt voor nader onderzoek naar het ziekenhuis. Als alle foto’s, scans, bloedonderzoeken geen afwijkende beelden laten zien dan houdt doorgaans de behandeling op en krijgt men afhankelijk van de klacht te horen dat iets slijtage is, vanzelf weer overgaat,dat je ermee moet leren leven of dat het tussen de oren zit. Zijn er pijnklachten dan kan men overwegen naar een pijnpoli te gaan.
Wat nu als de klachten blijven? Dan gaat men vaak op zoek in het alternatieve circuit. Bezocht wordt de osteopaat, de acupuncturist, de natuurgeneeskundige of de klassiek-homeopaat.
Klassiek homeopaten kunnen ook goed uit de voeten met onverklaarbare klachten. Zij hebben geen etiketjes nodig. Dat komt omdat klassiek homeopaten naar de totaliteit kijken, op zoek gaan naar de oorzaak en symptomen niet zien als de ziekte zelf, maar als een alarmsignaal van onze lichaam en geest dat er iets niet in orde is. Wij hebben een holistische zienswijze, hetgeen wil zeggen dat wij de zieke mens niet opsplitsen in allerlei onderdelen, maar naar het geheel aan klachten kijken. Vervolgens gaan wij dan op zoek naar die middelen die deze klachten bij gezonde proefpersonen hebben veroorzaakt. Dit omdat klassiek homeopaten werken met het gelijksoortigheidprincipe. Dit wil zeggen hetgeen kan veroorzaken kan ook genezen. Klassiek homeopaten onderdrukken doorgaans geen klachten, maar proberen het lichaam zichzelf te laten herstellen door een genezingsprikkel af te geven aan ons zelfherstellend vermogen door middel van een klassiek homeopathisch middel, dat daar ingrijpt waar het overeenstemming vindt.
Dat zoiets wonderwel kan werken ziet U in de onderstaande 4 casussen.
Casus 1
Een mevrouw van 57 jaar heeft al jaren pijn in de rechterkant van haar gezicht. Soms is het even minder heftig of een dag weg, maar regelmatig heeft zij weken achterelkaar pijn. De pijn voelt branderig en straalt uit naar haar kaken, neusvleugel, oog en naar het rechter oor.
Bukken verergert, aanraking verergert. Soms kan zij niet eten.
Zij is verschillende malen bij de huisarts geweest, deze heeft haar uiteindelijk doorgestuurd naar de neuroloog, de neuroloog zond haar door naar de tandarts, de tandarts naar de kaakchirurg etc. Er werd gedacht aan trigeminus neuralgie(prosopalgia), naar ontstekingen in de kaak, naar ontstekingen in de holten gezocht, alles werd onderzocht. Zij slikte weken antibiotica, prednisolon, veel pijnstillers en wat al niet meer, maar het helpt niet.
Voor de rest zijn er geen andere bijzonderheden, de aanleiding is ook niet echt duidelijk. Ongeveer 7 weken voordat de klacht ontstond is haar moeder overleden, maar daar had ze alle vrede mee. Deze was reeds ziek en de 87 jaar gepasseerd. “Ik was juist ontzettend blij voor haar. Ze wilde echt niet meer. Natuurlijk was ik verdrietig, maar ik zag het als een verlossing en kon het volledig in vrede accepteren”.”Ik miste haar, maar dat is logisch”. “Maar ik had geen diep verdriet”.
Er komen meerdere middelen in aanmerking.
Hetgeen de doorslag geeft is haar gevoelssensatie. Deze bestond uit het gevoel dat ze viel of het gevoel dat ze zou vallen. Dit had zij enkele malen per maand.
Ik gaf haar het homeopatisch middel. Gedurende 1 week 2 korrels per dag, stoppen zodra er verandering optreedt.
Na 2 dagen belt deze mevrouw voor overleg. De klacht is niet weg maar wel zeker de helft beter. We besluiten te stoppen met inname. Na 3 dagen belt zij weer. De klacht zet weer op. We herhalen op dezelfde manier en na 9 dagen is de klacht weg.
Inmiddels zijn wij 1 jaar verder en de klacht is niet meer teruggeweest. Ook haar gevoelssensatie is verdwenen.
Aantal consulten: 2
Aantal middelen: 1
Behandelduur: 2 maanden
Casus 2
Een jongetje van 6 ½ jaar heeft al vanaf zijn geboorte (vermoeden we) last van zijn buik. Als baby constipatie, nu niet meer. Hij huilde veel en op het consultatiebureau zeiden ze dat het darmkrampjes waren. Er zijn inmiddels allerlei onderzoeken gedaan, maar niemand weet wat er aan de hand is. De diagnose (zoals gebruikelijk in dergelijke gevallen, is IBS oftewel Irritable Bowel Syndrome, ook wel spastische darm genoemd). Hij heeft metamusil gehad, forlax en wat al niet meer. Niets helpt.
Een aantal malen per dag klapt het jochie dubbel van de pijn en soms schreeuwt hij het zelfs uit van de pijn. Vervolgens is er na 5 a 10 minuten niets meer aan de hand. Doordeweeks, in het weekend, op school, tijdens de vakantie, het gaat maar door. Soms even een paar dagen geen last en dan begint het weer.Soms 1x per dag, soms 5x per dag. Er is geen pijl op te trekken.
Ze hebben allerlei voeding uitgeprobeerd en voeding uit het patroon gehaald in de veronderstelling dat het misschien door bepaald eten werd uitgelokt. Maar ook dit had geen effect. Ook is het jongetje gezien door de kinderpsycholoog, maar daar weigerde hij iets te zeggen of om nog naar toe te gaan. Hele scènes werden het. De moeder weet het niet meer.
Het is een jongetje met temparament. Ontzettend snel beledigd, snel boos ook als iets niet gaat zoals hij dat wil. Hij is erg kritiekgevoelig en voelt zich daarom ook heel snel aangevallen.
“Iedereen doet altijd alles expres”: zegt hij, “dat doen ze om me te pesten”. Voor de rest straalt hij bijna vijandigheid uit. Hij kijkt in de praktijk doorlopend kwaad. Kortom hij zit erbij als een obstinaat en heel boos kind.
Ook in de praktijk terwijl hij op de stoel zit krijgt hij een buikpijn aanval. Je kunt zien dat hij werkelijk heel veel pijn heeft. (zo lichaam, zo geest?)
Als baby wel al krampjes en constipatie, maar nu is er geen constipatie meer.2 a 3 jaar geleden zijn de buikklachten gestaag toegenomen. Een logische vraag is: Wat gebeurde er 3 jaar geleden dan? Toen gingen de ouders uit elkaar. Ogenschijnlijk had het jochie er geen last van. Zijn vader echter, keek na hem een keer of 4 te hebben opgehaald, niet meer naar hem om. Vaak zat hij gepakt en gezakt op zijn vader te wachten en dan kwam deze helemaal niet opdagen.Ook na school heeft hij wel eens voor niets op zijn vader staan wachten. Zijn vader is op een gegeven moment met een andere vrouw getrouwd en in het buitenland gaan wonen. Hij belt nooit en stuurt ook nooit een kaartje. Het jongetje heeft hem 2 jaar geleden nog een vaderdag cadeautje gestuurd dat hij op school maakte, daar heeft hij nooit iets op gehoord.
Ik ga er vanuit dat dit de aanleiding is voor de toename van de buikklachten.
Dit jongetje krijgt van mij een homeopatisch middel.
Na dit middel worden de buikpijn aanvallen minder, maar zijn woede-aanvallen worden erger. Eerlijk gezegd, erger dan ooit. Hij smijt, slaat en gilt. Hoe moeilijk dit ook is, er wordt niet homeopatisch ingegrepen.
4 weken na het middel wordt de moeder ’s nachts wakker en hoort haar zoontje huilen. Als zij bij hem gaat kijken, ligt hij te snikken in zijn bed. Hij vertelt dat hij zijn vader mist, dat hij niet begrijpt waarom zijn vader nooit langskomt en hij zijn vader nooit meer wil zien. Kortom AL zijn emoties komen er uit.
Daarna gaat het beter met hem. De buikpijnen verdwijnen, de boosheid wordt zeker 75% minder. Ik geef de moeder het advies nogmaals te proberen of het jochie nu wel openstaat voor de kinderpsycholoog. En dat lukt.
Tesamen met de kinderpsycholoog wordt de behandeling voortgezet en het jochie maakt grote sprongen. Hij wordt weer “de oude”.
Dit is een casus van langer geleden. Het jochie van toen is een puber van 16, die ik nog regelmatig tegenkom. Het is een hartelijke, extraverte jongen. Gaat goed op school en kan het heel goed vinden met zijn stiefvader.
Aantal consulten: 15
Aantal middelen: 3
Behandelduur: 2 jaar
Casus 3
En mevrouw loopt al jaren stad en land af met vage klachten. Ze is helemaal binnenste buiten gekeerd, maar alles lijkt in orde. “Al 4 of 5 of misschien wel 6 jaar al” zegt ze, “zit ik niet goed in mijn vel. Dan ben ik weer dagen moe, terwijl ik goed heb geslapen. Dan weer heb ik eczeem, dan weer dagen hoofdpijn. Dan ontsteekt mijn kies ineens en ben ik er weken zoet mee.
Dan slaap ik als een os en dan weer lig ik nachten wakker.Klaarwakker ben ik dan. Je kunt het zo gek niet bedenken of ik heb het wel gehad. Nu heb ik weer voorhoofdsholteontstekingen. Soms voel ik me wekenlang niet lekker, maar kan ik niet zeggen wat ik dan heb. Gewoon niet lekker.”
Het is een lieve vrouw, haar uitstraling is ook zo. Leeft altijd met iedereen mee. Is behulpzaam en loyaal. “Ach, er is zoveel ellende onder de mensen en als ik mijn steentje kan bijdragen om daar verlichting in te brengen dan is dat toch heerlijk?” “Ja ook als ik niet ok ben dan help ik anderen, of ik nou thuis zit met klachten of weg ben met klachten, wat maakt het uit, ik heb die klachten toch wel.” Voor mij is beloofd, beloofd”. “Ik kom altijd mijn afspraken na”.
Zij vertelt dat zij als kind dat zorgende al had. Ze komt uit een groot gezin en zij is de oudste. Als haar broertjes of zusjes ziek waren dan zorgde zij al voor ze. Ze heeft goed contact met al haar zussen en broers. Beide ouders zijn nog in leven en redelijk gezond. Ze begint ineens te lachen en zegt: “Ik werd vroeger Florence Nightingale genoemd”.
Het feit dat zij van bittere chocolade houdt geeft de doorslag voor het middel.
Een aantal maanden lang krijgt zij het middel diverse malen in oplopende potentie.
Na 1 jaar is zij klachten vrij. Ook is zij in staat haar grenzen beter te bewaken en zegt weleens zonder schuldgevoel nee tegen een verzoek.
Bij deze mevrouw werd in de praktijk tevens contemplatieve psychologie toegepast. (zie website artikel Psychologie en Homeopathie )
Aantal consulten: 7
Aantal middelen: 1
Behandelduur: 14 maanden
Casus 4
Een man van achter in de dertig komt met de klacht: druk en pijn op de borst. Soms is er een stekende pijn. Hij heeft er ’s avonds en ’s nachts het meeste last van. Hij is uit en te na onderzocht, maar er schijnt nergens een probleem te zijn. Veel hartfilmpjes, allerlei cardiologische onderzoeken, met kastjes gelopen, bloedonderzoeken. Er is echter niets te vinden. Voor de rest heeft hij een vergrote prostaat en last van zwarte vlokjes voor de ogen. (muscae volitantes). Als hij leest dan is dat hinderlijk
Voor de rest nog wat andere vage klachten. Zijn bloeddruk is prima.In het verleden koortslippen en gordelroos gehad.
Het is een wat forsere man, wat dominante uitstraling. Hij praat ook een beetje met gezag in zijn stem. Hij gelooft helemaal niet in homeopathie, maar ach als je het niet geprobeerd hebt dan weet je het eigenlijk niet en kan je er ook niet over oordelen.
Hij is tuinder van beroep. Hij houdt van het wroeten in de aarde. Hij houdt van buiten. Van 9-17.00 is niets voor mij. Ik wil eigen baas zijn. Heeft ook personeel in dienst. Ik ben wel streng, maar rechtvaardig. Mensen die de kantjes ervan aflopen die kunnen verdwijnen. Als er echt iets aan de hand is echter, dan staat hij voor zijn personeel klaar. Hij heeft een personeelslid die een ongeluk kreeg, wekenlang heen en weer gebracht naar het centrum waar hij verder moest revalideren. Daar wil hij ook niet voor bedankt worden. Dat doe je gewoon. Niemand op het bedrijf weet van zijn klachten.
“Ja”: zegt hij “het gaat al jaren niet zo goed in mijn beroepsgroep. Soms moet er zelfs geld bij. Dat baart me weleens zorgen. Niet dat ik niet kan rondkomen hoor, maar ja het wordt wel allemaal minder hè ? en je investeringen moeten er toch uit. Soms ben ik wel eens een avondje aan het rekenen en ga ik niet zo vrolijk naar bed.”
Hij is niet getrouwd. Wel geweest, maar het hoeft voor hem niet meer. Dat gezeur altijd. Je weet hoe het gaat als je een eigen bedrijf hebt, dan kan je niet alle aandacht altijd maar aan een vrouw geven en dat verwachten ze uiteindelijk wel. Je krijgt er alleen maar gesodemieter van.
Deze meneer krijgt een middel mee. Dat helaas niet zo veel doet. Daarom krijgt hij een middel uit de differentiaal diagnose mee en dat slaat aan.
Hij krijgt dit middel een paar maal en daarna heeft hij geen last meer van zijn klachten. Alleen de zwarte vlokjes blijven, maar daar kan hij wel mee leven verklaart hij.
Aantal consulten: 6
Aantal middelen: 2
Behandelduur: 1 jaar
