Aangezichtspijnen (Trigeminusneuralgie) behoren tot de groep pijnen die bijna onverdraaglijk kunnen zijn. De pijn treedt meestal in scheuten op en kunnen door het gehele gelaat gaan of een bepaald gedeelte van het gelaat pijn bezorgen. Dit is afhankelijk van welk gedeelte van de zenuw erbij betrokken is.
Trigeminus betekent in drieën. De nervus trigeminus is verantwoordelijk voor het gevoel dat wij in het gelaat hebben. De eerste aftakking verzorgd het gevoel in het voorhoofd, de tweede het middenstuk van het gezicht (wang, neus, bovenkaak, bijholten) en het derde gedeelte is verantwoordelijk voor het gevoel in de onderkaak, tong, kin en dergelijke.
In deze derde vertakkingen treffen wij ook motorische zenuwvezels aan die zorgen voor het bewegen van de kauwspieren.
Tussen de pijnen door heeft de patiënt geen klachten. Pijnaanvallen kunnen worden opgewekt door weersinvloeden met name koude of door bewegingen (zoals eten, praten en dergelijke.) Ook aanraking kan pijn veroorzaken. Aangezichtspijnen die zich uiten in de boven- of onderkaak worden nog al eens verward met gebitsproblemen of met sinusitisklachten.
Regulier denkt men dat de pijnen ontstaan doordat een in de nabijheid gelegen slagadertje telkens tegen de nervus trigeminus klopt en zodoende veranderingen teweegbrengt in zenuwvezels. Daardoor wordt de zenuw overgevoelig en gaat overreageren op prikkels.
Indien iemand last blijft houden wordt er soms voor gekozen om de trigeminus tak te verwijderen die de klachten veroorzaakt. Dit heet zenuw exaerese.
Een mevrouw die voor de keuze stond van verwijdering of het uitschakelen van de zenuw in verband met haar aangezichtspijnen besloot eerst naar een klassiek homeopaat te gaan gezien de risico’s van de operatie.
Overigens komen er ook veel mensen van hun aangezichtspijnen af door middel van acupunctuur en/of traditionele Chinese geneeswijzen.
Casus
De vrouw begint met de woorden: “Luister eens, ik ben heel op de wereld gekomen en ik wil er ook weer heel vanaf. Al die dingen in mijn lichaam zitten er niet voor niets. Zo is het toch niet dan?” 4 jaar geleden kreeg zij last van aangezichtspijnen. Het is werkelijk onverdraaglijk zegt ze. Een vraag die dan altijd bij een klassiek homeopaat opkomt als het goed is, is Wat gebeurde er 4 jaar geleden?
4 jaar geleden overleed haar moeder na een lang ziekbed. 11 jaar lang heeft deze mevrouw haar moeder verzorgd en met liefde zegt ze erbij. “Ik heb altijd voor mijn moeder gezorgd, ze was nogal ziekelijk weet U. Ach, het was zo’n schat van een mens. Ik mis haar nog dagelijks.
Toen mijn vader overleed is ze helemaal ingeklapt en kreeg het ene na het andere. Ik heb nog 3 broers maar die vonden het allemaal wel best zo. Ze wilde haar zelfs in een verzorgingstehuis doen. Ik zei toen: Wat, over mijn lijk.! Zo’n lieverd, tussen allemaal kneuzen, niets daarvan.”
Deze mevrouw begint zich steeds meer op te winden. Hoog rood van verontwaardiging vertelt zij het verhaal verder. Er is werkelijk geen speld tussen te krijgen. Op een gegeven moment slaat zij zelfs met haar vuist op het bureau. Haar broers, nee die ziet ze niet meer, al jaren niet. Als ze ma laten barsten, dan barsten ze zelf ook maar.
Nadat zij weer gekalmeerd is begint zij te huilen. Zij mist haar moeder enorm. Ik zou haar nog wel 10 jaar willen verzorgen, als ik haar maar terug zou krijgen. Elke dag denkt zij aan haar moeder en brandt een kaarsje. Boven haar bed hangt een groot portret van haar moeder. Zij zegt: “Dan zie ik haar elke ochtend zodra ik mijn ogen opendoe”. Ze voelt zich alleen. Ze is nooit getrouwd en heeft geen kinderen. Ik heb immers voor ma gezorgd en ik zou het zo weer doen.
Zij is gek op chocolade en zout. Knor aromat gaat overal op. Ze is dorstig. Heeft een hekel aan melk.
Slaapt op haar zijde of buik. Heeft een grote behoefte aan frisse lucht hoewel zij kouwelijk is. Vaak heeft zij last van buikpijn.
Als er nog wat andere problematiek wordt aangesneden windt zij zich wederom enorm op. Staat op loopt rusteloos een rondje en gaat dan weer zitten.
Voor de homeopate ontstaat er een dilemma. Zijn deze klachten ontstaan ten gevolge van verdriet of ligt de oorzaak in de verontwaardiging/woede. Wat wel duidelijk is, is dat deze mevrouw geheel uit balans is. Na analyse besluit de homeopate te kiezen voor de invalshoek woede. Op grond van deze invalshoek en de totaliteit van de klachten zowel op mentaal/emotioneel als fysiek gebied kiest zij een middel. Wat overigens ook de doorslag gaf was dat deze mevrouw heel vaak het woord onverdraaglijk gebruikte. Waardoor bij de homeopate het gevoel ontstond dat zij ook het gedrag van haar broers onverdraaglijk vond.
De reactie is enorm. Deze mevrouw krijgt gedurende 2½ week een heel scala aan klachten uit het verleden over zich heen. Dit alles ontstaat binnen 2 dagen na inname van het middel. Haar aangezichtspijnen komen nog 1x zo heftig terug dat zij hiervoor een sterke pijnstiller in moet nemen omdat het onverdraaglijk is.
Als zij na 6 weken terugkomt. Maakt zij een veel rustigere indruk. De aangezichtspijnen zijn al 4 weken weg. Besloten wordt een afspraak op langere termijn te maken.
Na 3 weken belt zij echter met de mededeling dat zij wederom een aanval van pijn heeft gehad. Het middel wordt herhaald. De pijnen blijven 3 maanden weg, maar komen dan weer terug. Er volgt wederom een herhaling. Deze doet niet veel meer. Dus volgt hetzelfde middel maar dan in hogere potentie. Een half jaar heeft zij geen klachten dan komen zij weer terug.
Zo gaat dat een tijdje door. De homeopate besluit de anamnese nog eens door te nemen met deze mevrouw om te bezien of er misschien van middel gewijzigd moet worden.
Uit het consult dat daarop volgt blijkt dat bij deze mevrouw een verschuiving heeft plaatsgevonden. In plaats van woede overheerst verdriet. Niet alleen over haar moeder, maar ook over haar broers. Zij is veel kalmer, praat bedachtzamer en soms valt er een stilte. Tijdens het hele consult staan de tranen in haar ogen.
Zij krijgt een ander middel in een hoge potentie. Na een week belt zij op om te vertellen dat zij zo’n gekke droom heeft gehad. Eigenlijk is ze er een beetje ondersteboven van. Zij droomde dat zij in het bos liep en dat bos ging over in strand. Zij hoorde haar naam roepen en zag een roeibootje aankomen. In dat bootje zaten haar ouders. Deze riepen: Lieverd je hoeft niet alleen te zijn, je hebt toch broers. Toen waren ze ineens verdwenen. Nu loopt ze al een paar dagen te dubben of zij een broer zal bellen.
De homeopaat geeft haar het advies haar gevoel te volgen.
Later blijkt dat deze mevrouw haar broers een brief heeft geschreven waar zeer positief op is gereageerd. Er is het e.a. uitgesproken en er is weer veel contact.
Als zij op haar, naar later blijkt laatste, consult komt gaat er zo’n rust en kalmte van haar uit dat het bijna ontroert. Er zit werkelijk een totaal andere vrouw. Alles gaat heel goed zegt ze. Alle klachten zijn weg en ze voelt zich op de e.a. manier verschrikkelijk licht en gelukkig. Ze heeft haar broers vergeven zegt ze en dat voelt heel goed. Pijn heeft zij niet meer gehad.
Behandelduur: 2 jaar
Aantal consulten: 8 en 4 telefonische consulten
Aantal middelen: 2 in verschillende potenties
