Voordat gesproken kan worden over de klassiek homeopatische behandeling van de bijverschijnselen van chemotherapie is het belangrijk te weten wat chemotherapie doet in een menselijk lichaam, zodat ook de bijverschijnselen beter begrepen kunnen worden.
Er bestaan vele soorten cytostatica (de middelen die regulier gebruikt worden tegen kanker). Meestal maakt men een combinatie van verschillende middelen.
Vooral als er sprake is van een grote of misschien een in-operabele tumor, er sprake is van uitzaaiingen en/of matig tot slecht gedifferentieerde kankercellen zal men overgaan tot chemotherapie.
In elk lichaam sterven en groeien cellen, als dit in verhouding is, is er niets aan de hand. Zodra er een ongecontroleerde groei plaatsvindt ontstaan er gezwellen. Er zit een negatieve smaak aan het woord tumor. Er zijn echter goedaardige en kwaadaardige tumoren. (tumor betekent niets anders dan zwelling) Is er sprake van een goedaardige tumor, dan kan deze echter op een plaats zitten waardoor er toch problemen kunnen optreden en dient men deze te verwijderen. In geval van kwaadaardigheid volgt meestal radiotherapie, chemotherapie of hormoonbehandeling.
Afhankelijk van de soort chemotherapie wordt deze intraveneus (via een ader) toegediend of via een catheter (deze blijft zitten tot dat de kuur is afgelopen); via de mond (vloeibaar of pillen), door middel van injecties in een spier of onderhuids of men dient het middel toe op de huid.
De bijwerkingen van chemotherapie (waar overigens niet iedereen wat van voelt) ontstaan doordat chemotherapie niet alleen op de ‘slechte’ cellen maar ook op de normale cellen invloed heeft. Het effect van chemotherapie richt zich op snelle groei van cellen, maar ook bepaalde normale cellen kunnen de eigenschap hebben snel te groeien. Daar maken de medicijnen geen onderscheid in. Voorbeelden van snel groeiende normale cellen zijn: haarcellen, cellen in het spijsverteringsstelsel, bloedcellen die gevormd worden in het beenmerg, de voortplantingscellen. Ook kunnen de cellen van het hart, de nieren, de blaas, het zenuwstelsel en de longen aangetast worden door chemotherapie. Chemotherapie heeft een enorme invloed op ons beenmerg en dat heeft nog al wat gevolgen.
De bijwerkingen die het meest direct gevoeld/gezien worden zijn: vermoeidheid, haarverlies, misselijkheid met braken. Ook heeft men een verhoogde kans op bloedingen, neemt de weerstand sterk af (vatbaar voor infecties) omdat ook de witte bloedcellen die voor onze weerstand zorgen door ons beenmerg minder worden aangemaakt en bloedarmoede.(men is zwak, duizelig en soms kortademig of erg kouwelijk)
De kans op bloedingen neemt toe omdat het beenmerg minder bloedplaatjes kan aanmaken. Deze zorgen voor het stelpen van bloedingen. Zodra u bemerkt dat u tijdens een behandeling snel blauwe plekken krijgt dient u dit aan uw behandelend specialist te melden.
Ook kan de huid te lijden hebben van de therapie. Bijverschijnselen kunnen zijn: schilfering, puistjes, (of andere huiduitslagen), jeuk enz. Dit kan wijzen op een allergische reactie. Er kan diarree ontstaan of constipatie. Het zenuwstelsel kan aangetast raken, symptomen zouden kunnen zijn: gevoelloosheid, tintelingen, kaakpijnen, evenwichtsstoornissen etc. Tot slot kunnen er in de mond en/of keel problemen ontstaan en kunnen er zich problemen voor doen met de blaas.
Heel veel drinken is aan te raden indien u chemotherapie moet ondergaan.
Belangrijk om te weten is dat chemotherapie uw voortplantingsorganen kan aantasten. Indien u een kinderwens heeft is het heel belangrijk deze te bespreken met uw arts. Voor jonge volwassenen (die waarschijnlijk nog helemaal niet aan kinderen krijgen denken, is het toch belangrijk sperma/eicellen af te staan, waar op latere leeftijd misschien een beroep op gedaan kan worden). Chemotherapie tijdens zwangerschap is absoluut af te raden.
Hoe snel de ontwikkelde symptomen verdwijnen hangt af van het soort cytostatica dat werd gebruikt en het herstelvermogen van de patiënt zelf.
Zoals u ziet kunnen er heel veel problemen ontstaan. Geprobeerd kan worden deze klassiek homeopatisch te verhelpen. Het resultaat is afhankelijk van de soort symptomen die er ontstaan, de soort kanker waar de patiënt mee te maken heeft (en de plaats daarvan in het lichaam) of heeft gehad en de levenskracht van de patiënt.
Steeds vaker komt het voor dat kankerpatiënten een oplossing zoeken in het alternatieve circuit. Houdt u verre van mensen die beweren u wel even beter te maken. Zij weten niet waar zij over praten. Ze zijn of te idealistisch of te commercieel. Laat u goed voorlichten over wat wel en wat niet kan.
Wat kan nu wel klassiek homeopatisch en wat niet. Soms komt het voor dat uitzaaiingen of tumoren verdwijnen dan wel dat de tumor ingekapseld wordt. Het is echter niet iets om u op blind te staren.
Bij ongeneeslijke patiënten zal geprobeerd worden (met wisselend resultaat) om de levenskwaliteit te verbeteren en levensduur te verlengen.(zoals hier boven aangegeven zal het soms gebeuren dat de uitzaaiingen en/of de tumor verdwijnt) Pijnbestrijding is een belangrijk onderdeel in de klassiek homeopatische behandeling van kankerpatiënten. Belangrijk omdat reguliere medicatie vaak weer bijverschijnselen kan geven. Ook de bijverschijnselen van chemokuren, radiotherapie e.d. kunnen bestreden worden door middel van klassieke homeopathie. Niet altijd, maar vaak zal de homeopaat dan wat klinischer werken.
Ook kan men voordat de behandeling in het reguliere circuit gestart wordt, proberen door middel van homeopathie in een betere conditie te komen.
Bekend bij borstamputatie is de oedeemvorming in de arm ook dit soort verschijnselen reageren doorgaans goed op klassieke homeopathie.
De bijwerkingen van chemotherapie (tijdens) zullen de meeste klassiek homeopaten klinisch behandelen. Homeopatische behandeling tijdens een chemokuur is wat gecompliceerder dan na een chemotherapie, er wordt immers een grote aanslag gepleegd op het lichaam en de energie.
Het behandelen van kankerpatiënten voor, tijdens of na de reguliere behandeling vergt heel veel inzet en tijd. Klassiek homeopaten dienen beducht te zijn op allerlei acute ziekteverschijnselen en deze direct te behandelen. Zij moeten niet schromen om de patiënt terug te verwijzen naar de arts. Dit heeft niets te maken met falen maar met een keuze maken wat voor de patiënt op dat moment het beste is. Het is ronduit jammer dat niet altijd een goede samenwerking aanwezig is tussen het reguliere en alternatieve circuit. Als er geen reguliere oplossing is, is die er vaak wel homeopatisch en andersom. Soms heeft men in beide disciplines een oplossing, dan is het aan de patiënt wat hij/zij wil, waarbij men wel verantwoord te werk dient te gaan.
Nu hebben wij het steeds weer gehad over de fysieke problemen van de kankerpatiënt. Graag wil ik benadrukken dat het mentaal-/emotionele stuk misschien nog wel belangrijker zou kunnen zijn. Klassiek homeopaten gaan er immers vanuit dat de ziekte er al is voordat men symptomen krijgt. Regulier gezien is men ziek omdat men kanker heeft. Ik zelf zie dit anders en zeg dat iemand ziek is en daardoor kanker ontwikkelt. Dat is een groot verschil. (zie ook het artikel een andere visie op kanker)
Iemand die heeft gehoord kanker te hebben ontwikkeld, krijgt een hele slag te verwerken. Men zal door allerlei mentaal-/emotionele stadia’s heen gaan. Niet alleen de zieke persoon maar ook de familie krijgt heel wat te verwerken. Indien reguliere behandelingen aanslaan en iemand genezen wordt verklaard, wil dat nog niet zeggen dat iemand weer kan functioneren en doorgaan alsof er niets aan de hand is geweest. Omdat de meeste klassiek homeopaten anders denken over het ontstaan van kanker en behalve aan lichamelijke symptomen ook heel veel aandacht schenken aan de mentaal-/emotionele kant van zijn/haar patiënt zou het zeer verstandig kunnen zijn bij een klassiek homeopaat onder behandeling te gaan.
