Zo af en toe kom ik op Internet homeopaten tegen die hun diensten aanbieden via een e-mail consult. Zij spelen hier klaarblijkelijk in op de huidige maatschappelijke tendens dat mensen maar weinig tijd willen vrijmaken. Alles moet snel en men wil zich daar zo min mogelijk voor inspannen.
Hoewel ik hier niet over wens te oordelen en het liever laat bij die homeopaten die op deze manier met mensen, ziekte en gezondheid om willen gaan wil ik wel mijn persoonlijke visie hierover uitspreken. Ook de mensen die op deze manier met hun ziek zijn/klachten om willen gaan staat het vrij dat op hun manier op te lossen.
Soms zijn mensen aan huis gebonden ten gevolge van hun klachten. Zij zijn niet meer mobiel. In een dergelijk geval loont het de moeite op zoek te gaan naar een klassiek homeopaat die de moeite wil nemen bij U thuis het consult af te nemen.
Veel mensen voelen zich opgejaagd en willen zo snel mogelijk van hun hinderlijke klachten af, zodat ze weer door kunnen gaan met datgene wat ze ziek heeft gemaakt.
Je vraagt een e-mail consult aan, kunt vanuit je stoel je klachten op tafel gooien(dat kost immers weinig tijd) en de homeopaat lost dat dan op of niet.
Dat is vanuit mijn visie niet de juiste manier om met ziekte en gezondheid om te gaan. Niet voor de klassiek homeopaat en niet voor de zieke mens. Het past vanuit mijn optiek ook helemaal niet bij de grondslagen van de klassieke homeopathie.
Waar het wel bij past is bij onze maatschappelijke ziekte. De ziekte die als een epidemie over de wereld gaat namelijk het vaak onpersoonlijke en oppervlakkige contact tussen mensen. Er zijn niet zo veel mensen die daadwerkelijk antwoord verwachten als zij vragen hoe het met je gaat. Het is meer een beleefdheidsvraag. Het is meestal niet de bedoeling dat daar uitgebreid antwoord op wordt gegeven. Daar hebben we immers geen tijd meer voor. Het is de bedoeling dat U op de vraag antwoord met: ‘Oh goed hoor en met jou?’ of met het veel gegeven antwoord: ‘druk, druk, druk’.
Het is niet verwonderlijk dat ziekten zoals ME/CVS, burn-out, depressiviteit, slaapproblemen, fibromyalgie enzovoort de pan uit rijzen.
Als het goed is, dan neemt de klassiek homeopaat uitgebreid de tijd voor U. Hij/zij wil weten waar de verstoring zit en hoe dat zo is gekomen.
Daartoe is het mijns inziens onvoldoende indien symptomen alleen maar worden opgesomd, eventueel aangevuld met persoonsgebonden eigenschappen en in het meest uitgebreide geval een levens- en ziektenbiografie.
Symptomen zijn niet de ziekte zelf, het is alleen maar een uiting van onze disharmonie. Ik persoonlijk wil weten waar die disharmonie vandaan komt en ik kom daar alleen maar achter als zich een gesprek ontwikkelt met degene die de klachten heeft. Als er een wisselwerking en een vertrouwensband ontstaat tussen mijzelf en degene die hulp zoekt voor zijn fysieke en/of mentaal emotionele klachten.
Juist de manier waarop iemand iets zegt, de intonatie, de manier van kijken, de bewegingen, de uitstraling kortom alle non-verbale communicatie is uitermate belangrijk om tot een goede middelkeuze te komen.
Iemand kan per e-mail aangeven niet boos of verdrietig te zijn of dat klopt kan ik helemaal niet zien of horen.
Pas als iemand voor me zit en deze uitspraak doet kan ik zien, horen en/of voelen of dat klopt en daar eventueel direct of op een later tijdstip op terugkomen, als ik het gevoel krijg dat het misschien anders zou kunnen zijn.
Je zou de mensen de kost moeten geven die echt uit de grond van hun hart menen dat iets uit het verleden ze niets meer doet, terwijl je de pijn, het verdriet, de boosheid of de verontwaardiging in de ogen of houding wel degelijk aantreft.
De reden waarom ik dit stukje schrijf is omdat ik kortgeleden te maken kreeg met ouders die via e-mail en telefonisch contact een aantal consulten hadden gehad, zonder dat er iets wezenlijks werd opgelost. Voor de goede orde wil ik wel even melden dat deze ouders in de omstandigheden verkeerden dat het voor hen erg moeilijk te regelen was persoonlijk met hun dochtertje op consult te komen.Van gemakzucht was hier echt geen sprake. Hun keuze voor e-mail consulten was begrijpelijk.
Voor het gemak namen zij de al eerder ingevulde vragenlijst mee.
De geconsulteerde e-mail homeopaat had goed diep uitgevraagd en zich er niet met een Jantje van Leiden van af gemaakt, maar heeft niet kunnen zien, omdat er geen persoonlijk visueel contact was geweest, dat hetgeen de ouders hadden gemaild niet helemaal overeen kwam met de realiteit.
Het betrof hier een meisje dat chronisch verkouden was. Dit alles in combinatie met frequente oorontstekingen. De ouders gaven aan dat het een lief knuffelig meisje was, dat graag zorgde voor anderen. Altijd was zij met haar jongere broertje bezig. Snel van slag als er iemand boos op haar werd. Ze vond het erg fijn als anderen met haar speelde. Niet bang voor dieren. Thuis bezaten ze een kat en daar was zij altijd mee bezig. De ziektebiografie werd vermeld; zwangerschap, geboorte, de familie ziektebiografie.Klachten waren goed uitgevraagd. Kortom het was mijns inziens een goed totaaloverzicht. Op grond van dit hele schriftelijke beeld was het gekozen homeopatische middel goed te begrijpen.
Jammer, dat de uitstraling en het gedrag van het meisje tijdens het consult totaal anders was, dan je zou verwachten op grond van het schriftelijk uitgewerkte beeld en het daarop voorgeschreven homeopatische middel.
Wat opvallend is tijdens dit consult, is dat het kind helemaal niet lief en gezellig bij de vader of moeder op schoot gaat zitten. Ze ziet er helemaal niet uit en gedraagt zich niet als een ‘knuffelkind’. Sterker nog, ze heeft een beetje uitdagende blik. Zij probeert op een redelijk manipulatieve manier steeds de aandacht van de ouders te krijgen en zet daarbij haar zoetste stemmetje op. Als dit geen of weinig effect heeft begint zij na ca. 15 minuten steeds luider te vragen om aandacht, geeft aan naar huis te willen en gaat erbij huilen. Niet zielig of zeurend, maar eisend en steeds harder. Een ½ uur verder wordt het meisje uiteindelijk echt boos en gaat obstinaat huilend en trappend op de grond liggen. De ouders proberen haar te troosten maar het meisje wil daar niets van weten. Opvallend zijn de enorme hoeveelheid moedervlekken. (wat de ouders niet hebben gemeld omdat iedereen in de familie dat wel heeft en het bij het kind past). Uiteindelijk loopt het kindje boos de praktijk uit en schreeuwt haar frustraties uit als zij door de ouders weer binnen gehaald wordt. Weer ontsnapt zij en weet zelfs buiten te komen. De kat van de buren zit op straat en in haar boosheid probeert ze de kat met haar voet te raken als zij weer naar binnen gesleept wordt. Haar ouders blijven heel relaxed en benaderen haar op een zorgzame, sussende manier.
Na goed uitvragen, ingegeven omdat je het verhaal van de ouders niet vind passen bij de uitstraling van het meisje en al helemaal niet bij wat je ziet gebeuren, blijkt dat het aangegeven ‘zorgt altijd voor anderen” niet echt om zorgen voor te gaan, maar om bemoeizucht. Het snel van slag zijn berust daarin dat dit uiteindelijk gebeurt als ze haar zin niet krijgt. Omdat het gebeuren met de kat is opgemerkt, wordt haar omgang met dieren verder uitgevraagd en zeggen de ouders dat zij vanuit liefde voor haar huiskat, het soms wel bijna kan doodknuffelen, omdat ze haar eigen kracht niet kent.
Nu niet direct een passend beeld bij het middel dat zij eerder heeft gehad naar aanleiding van het e-mail consult.
Het meisje krijgt een heel ander middel. Hoe zij daarop zal gaan reageren is nog niet bekend, omdat het pas kortgeleden is ingenomen. (sept 2006).
In een hoop gevallen is het voor ouders bijzonder moeilijk om objectief naar hun kind(eren) te kijken. Dat is normaal en begrijpelijk.
Een ander nadeel van een e-mail consult ( naar mijn mening) is dat via e-mail heel lang over een antwoord kan worden nagedacht, waardoor de spontaniteit uit een antwoord verdwijnt. Het kan steeds weer herschreven en bijgeschaafd worden waardoor het een veel statischer geheel wordt. Als voorbeeld: stel het is relevant om te vragen wat iemand van een bepaald persoon vindt. Een spontaan geuit antwoord: ‘Ik zou hem/haar wel willen wurgen”geeft toch echt een heel ander gevoel dan bijvoorbeeld een antwoord als: ‘Ik kan met hem/haar absoluut niet door 1 deur’.
Het is zeer goed mogelijk dat iemand die zijn e-mail nog even terugleest besluit ‘wurgen’ er maar uit te laten, omdat dat toch wel heel woest klinkt en het misschien beter is te veranderen in: niet door 1 deur.
Ook kan het zijn dat iemand niet weet waar de klachten aan terug te linken zijn, dan kan een gesprek van mens tot mens waarbij communicatie over en weer aanwezig is erg verhelderend zijn.
Kortom voor mij als mens, als klassiek homeopaat, is het ontzettend belangrijk om persoonlijk met iemand die op consult komt van gedachten te wisselen om samen te proberen tot een oplossing te komen. Nog afgezien van het feit dat je naar mijn idee geen middel kunt voorschrijven op grond van e- mails, voelt het voor mij niet goed om op deze manier om te gaan met zo’n mooie en menselijke holistische geneeswijze als klassieke homeopathie.
