Gewrichts-/spierklachten door schildklierproblemen
De schildklier vinden we in de hals tussen het strottenhoofd en het borstbeen. We kunnen deze klier door de huid heen voelen. De schildklier werkt samen met de hypofyse. Deze klier maakt TSH aan ( thyroid stimulerend hormoon) welke stof de schildklier activeert. De schildklier op zijn beurt remt de hypofyse in zijn TSH productie. Dit noemen wij negatieve feedback. De hypofyse maakt TSH, de schildklier wordt gestimuleerd en maakt schildklierhormoon aan, dit hormoon remt de hypofyse, waardoor de hypofyse minder stimulerend hormoon aan maakt. De schildklier wordt daardoor minder gestimuleerd en maakt minder hormoon aan, daardoor wordt de hypofyse minder geremd en maakt meer TSH aan. Dan begint het proces opnieuw. De hypofyse staat onder controle van de hypothalamus.
De hypothalamus is het centrum van het hormonale systeem. Het is een hersenkern die zich boven de hypofyse bevindt en zich gedraagt als een endocriene klier (een klier die hormonen afgeeft aan het bloed) (exocrien wil zeggen een klier die producten afgeeft naar buiten het lichaam zoals bv zweet-/en speekselklieren).
De hypofyse (ook wel het hersenaanhangsel genoemd) bestaat uit meerdere onderdelen. De voorkwab, de achterkwab en een middenkwab. De voorkwab maakt onder andere TSH.
Je zou kunnen stellen dat de hypothalamus de grenzen aan geeft waarbinnen de klieren moeten werken en de hypofyse er voor zorgt dat deze klieren binnen die grenzen blijven.
Behalve schildklierhormonen maakt de schildklier ook Calcitonine; welke stof te maken heeft met de kalkverlaging in ons bloed.
Ons hele hormoonstelsel staat met elkaar in verband. Als er iets niet goed functioneert kan dat grote gevolgen hebben.
De bekendste problemen die kunnen optreden in de werking van de schildklier zijn hypo/en hyperthyreoidie. Bij hyperthyreoidie (te snel werkend) wordt doorgaans vermagering gezien met een zeer goede eetlust, snelle hartslag, warmte-intolerantie en een constant gejaagd/nerveus gevoel. Soms diarree en/of bevingen. Bij hypothereoidie(te langzaam werkend) zien wij meestal snel dik worden, langzame hartslag, passief en moe zijn en/of een lage stem. Soms obstipatie, droge huid e.d.
De verschijnselen kunnen echter ook door elkaar heen lopen en dan zien wij mensen met een langzaam werkende schildklier met enkele verschijnselen die men bij een te snel werkende schildklier zou verwachten en andersom.
De oorzaken
Bij hyperthyreoidie kan gedacht worden aan problemen in de immuniteit. In plaats van een vernietigende werking van de foutieve anti-lichamen op de schildklier, wordt een aanzet gegeven naar stimulering. De oorzaak zou een gezwel kunnen zijn. In e.d. gezwel kunnen hormonen geproduceerd worden die verantwoordelijk zijn voor de stimulatie. Ook kan de schildklier ontstoken zijn. Ligt de oorzaak in het immuunsysteem dan kunnen er tevens oogproblemen optreden zoals exophthalmus (uitpuiling). Mensen met een te snel werkende schildklier hebben grotere kans te overlijden aan hartproblemen in verband met de overbelasting van het hart.
Bij hypothereoidie is de oorzaak vaak niet duidelijk. Het zou zo kunnen zijn dat er een langdurige ontsteking is geweest van de schildklier waardoor littekenweefsel is ontstaan in de klier. Men gaat dan van een hyper naar een hypofunctie. Hyper ontstaat veelal binnen korte termijn (een aantal weken of maanden), terwijl een hypofunctie meestal veel geleidelijker ontstaat. Soms is de afwijking in het functioneren van de schildklier maar klein en dus moeilijk aantoonbaar.
Spier- en gewrichtspijnen ten gevolge van een afwijkende schildklierwerking
Dat er ook spierklachten en gewrichtspijnen kunnen optreden door problemen met de schildklier is minder bekend.
Een voorbeeld daarvan zou fibromyalgie kunnen zijn. In geval van fibromyalgie zou de oorzaak kunnen liggen in een hypo functie van de schildklier. Bij zowel hypo- als hyperthyreoidie kunnen spierklachten optreden, met name aan de willekeurige spieren (die met de botten verbonden zijn) zoals bv de biceps in de bovenarm. Bij de hypo afwijking zien wij meestal symptomen die te wijten zijn aan zwellingen van de spieren . Deze zwellingen kunnen op de zenuwen gaan drukken waardoor pijn ontstaat. Andere symptomen zijn: spierkrampen, stijfheid, Carpaal tunnel syndroom, peesontstekingen etcetera.
Bij de hyper afwijking zien wij veelal symptomen als: verlies van spierspanning (en kracht) met als gevolg voorwerpen uit de handen laten vallen, moeite om voorwerpen op te tillen en er kunnen problemen ontstaat bij het slikken.
Wilt u meer weten over fibromyalgie en een klassiek homeopatische behandeling dan kunt u kijken bij het artikel fibromyalgie op deze website.
Schildklierproblemen kunnen door een constitutionele klassiek homeopatische behandeling verminderen en/of verdwijnen. Het is echter heel belangrijk dat u onder controle van uw specialist blijft staan en nooit zelf stopt met de medicatie die u heeft gekregen van de arts.
Als u terecht komt bij een alternatief genezer die u het gebruik van de voorgeschreven reguliere middelen verbiedt, raad ik u aan naar iemand anders te gaan.
Tijdens een homeopatische behandeling moet u zich regelmatiger laten controleren, omdat het mogelijk is dat u toe kunt met minder reguliere medicatie. U dient dit echter altijd in overleg met uw arts te doen.
Casus
Na de bevalling van haar dochter 2 jaar geleden is mevr. B moe gebleven. Zij heeft last van spierkrampen en wordt ’s ochtends gebroken wakker. Ook haar menstruatie patroon is blijvend veranderd. Soms blijft de menses 3 maanden weg. Zij is binnenste buiten gekeerd, maar er is niets te vinden. Ze kan de hele dag wel slapen. Ook de pondjes die er in de zwangerschap zijn bijgekomen verdwijnen niet. Sterker nog alhoewel zij steeds minder eet, wordt zij steeds wat voller. Zij vertelt overal tegenop te zien en overal een probleem van te maken. Alhoewel zij flink van postuur is heeft zij het altijd koud. Zij ontwikkelt de krampen altijd aan die kant waar zij op steunt of waar zij op ligt ’s nachts. Zij heeft een hekel aan zoet en zout. Vroeger was zij vitaal en schitterde zij op elk feest, nu schittert zij door afwezigheid zegt ze. De homeopate vermoedt dat hier sprake is van een hormonaal probleem. De manier waarop deze mevrouw praat en de woordkeuzes die zij maakt, zijn zeer interessant voor de homeopaat en helpen haar tot een middelkeuze te komen.
Het voorgeschreven middel slaat goed aan. Eerst neemt haar energie toe, terwijl er voor de rest niets gebeurd. Na 4 maanden gaat zij gestaag afvallen. Dan verdwijnen haar krampen en tot slot wordt haar menses weer regelmatig. Zij heeft het middel gedurende 15 maanden 3 maal nodig waarvan de laatste maal in een hogere potentie.
Alhoewel het nooit is aangetoond, maar gezien de reactie op het gekozen middel is de homeopate er vrij zeker van dat de klachten van deze mevrouw te wijten zijn geweest aan problemen met de schildklier.
Behandelduur: 17 maanden
Aantal consulten: 7
Aantal middelen: 1 verschillende malen toegediend
