Alleen al in Nederland lopen er maar weinig mensen rond die geen vullingen van amalgaam in hun kiezen hebben. Maar weinigen weten dat amalgaam bestaat uit o.a. kwik, tin, zink etc.
Kwik is bijzonder giftig. Aan de universiteit van Tennessee (Toxity centre) wordt de mate van giftigheid van stoffen onderzocht. Zij kennen kwik de waarde van 1600 toe. Als u dat vergelijkt met de waarde van de meest dodelijke stof Plutonium die op 1900 wordt gesteld, dan zult u begrijpen hoe giftig kwik is.
Kwik nestelt zich in lichaamsweefsels en kan daar grote schade laten ontstaan. Het opname niveau ligt volgens Prof.R.Soremark van de afdeling tandprotheses van het Karolingska Instituut uit Zweden tegen de 90% aan, waarvan 74% wordt vastgehouden in de longen. Daarna wordt ongeveer 30% van de geabsorbeerde kwik overgebracht in het bloed. Daarvan hoopt zo’n 10% zich op in diverse organen en weefsels.
Zowel de Britse als de Amerikaanse Dental Association beweren dat het kwik in de amalgaamvullingen zo wordt ingesloten als je het met andere metalen mengt, dat er in de mond geen kwik meer vrijkomt. Daartegenover staan talrijke andere onderzoeken waaruit blijkt dat er voortdurend kwik wordt afgegeven onder invloed van kauwen, hete of zure voeding, speeksel en fluoride. (Zie ook artikel Fluoride op deze website)
Onder tandartsen zelf is veel bewijsmateriaal voor kwikvergiftigingen te vinden. Uit autopsie is gebleken dat hoge concentraties kwik in de hypofyse worden aangetroffen en dat zij tweemaal zoveel hersentumoren ontwikkelen dan de doorsnee mens.
Alle stellingen over de vermeende veiligheid van amalgaam zijn gebaseerd op een omgekeerde logica; namelijk : Amalgaamvullingen zijn veilig omdat niet onomstotelijk wetenschappelijk kan worden vastgesteld dat dat niet zo is.
Als Amalgaam heden ten dage door The Food and Drug Administration in Amerika gedegen zou worden onderzocht dan zou het niet worden toegelaten. Het zou niets eens door de proeven met dieren komen aldus Dr.Vimy. Het probleem is echter en dat geldt voor meerdere toegelaten producten, dat stoffen die al op de markt waren voordat de FDA opgericht werd in een uitzonderingsclausule vallen.
In december 1989 publiceerde Dr.Murray, klinisch hoogleraar aan het Departement of Medicine van de Universiteit Calgary in Canada een onderzoek over amalgaamvullingen getest op o.a. schapen. De eindconclusie van dit rapport was: (letterlijk citaat uit het boek What Doctors don’t tell you)
Citaat: ‘Onze bij dit onderzoek gedane laboratoriumbevindingen wijken af van de gangbare opinie in de medische wereld, volgens welke amalgaamvullingen veilig voor de gezondheid zijn. Het aan experimenten ontleende bewijsmateriaal ter ondersteuning van de beweerde veiligheid van amalgaam is op zijn best zwak te noemen.Op grond van onze resultaten komen wij tot de slotsom dat amalgaamvullingen een belangrijke bron van chronische blootstelling aan kwik kunnen zijn.’
Tijdens bovengenoemd onderzoek bleek dat in de loop van 29 dagen de metingen van de kwikdamp in de bekken van de schapen dicht kwam bij die in de mond van mensen. De hersenen, het hart en diverse endocriene klieren bevatten aanzienlijke hoeveelheden kwik. Tevens werd geconstateerd dat 30 dagen na het aanbrengen van kwikvullingen de nierfunctie en de filtercapaciteit met 50% was verminderd.
Er is uitgebreid onderzoek gedaan naar de invloed van kwik op het immuunsysteem en ook daar kwam uit naar voren dat kwik in het geheel niet onschuldig is. Er werd een link gelegd tussen het ontwikkelen van allergieën, auto-immuunziekten en zelfs leukemie.
Ook wordt er gedacht aan kwik als een eventuele veroorzaker van ME (chronisch vermoeidheidssyndroom), ALS en MS. Bij MS patiënten werd een 7,5 x hoger kwikniveau gevonden dan gebruikelijk is.
In diverse landen mag kwik niet meer toegepast worden. In Zweden is een algeheel verbod op het gebruik van kwik bij zwangere vrouwen, omdat uit onderzoek bleek dat kwik door de placenta de hersenen van het ongeboren kind bereikt.
Hoe giftig kwik is blijkt wel uit de onlangs in Californië aangenomen wet (Proposition 65)
De staat Californië heeft deze wet aangenomen ter bescherming van de bevolking tegen blootstelling aan chemische stoffen waarvan bekend is dat ze kanker of geboorteafwijkingen kunnen veroorzaken, zonder voorafgaande waarschuwing aan de gebruikers van deze stoffen.
Zij toetsten deze wet door Jeneric (de grootste fabrikant van amalgaamvullingen) voor de rechter te dagen. Het hof besliste dat Jeneric een gezondheidswaarschuwing bij zijn product moest toevoegen. Deze waarschuwing die bij elke tandarts die van hen amalgaam afneemt duidelijk zichtbaar aanwezig moet zijn, luidt: ‘In deze praktijk wordt voor vullingen amalgaam gebruikt dat kwik bevat waaraan u wordt blootgesteld; van deze stof is aan de Staat Californië bekend dat ze geboorteafwijkingen en schade aan het voortplantingssysteem kan veroorzaken. Raadpleeg uw tandarts voor meer informatie.’ Het bedrijf heeft tevens beloofd geen kwikvullingen meer te verkopen aan tandartsen die het bordje met de waarschuwing niet in hun praktijk aanbrengen.
Na alle waarschuwingen betreffende kwik blijft de vraag, waarmee moet dan wel gevuld worden? U kunt uw tandarts vragen composietvullingen te plaatsen (witte vullingen).Tot op heden is nog niet gebleken of en zo ja welke bezwaren daar aan kleven. U dient er wel rekening mee te houden dat na het aanbrengen daarvan er een extra gevoeligheid van de tanden/kiezen aanwezig is. Bij sommigen blijft deze gevoeligheid als de vulling lekt.
De composietvullingen zijn gebaseerd op stoffen met een harsverbinding, daardoor hechten zij minder goed indien vocht, speeksel, bloed e.d. niet goed verwijderd is. Daarbij komt dat zij moeten worden uitgehard waardoor de vulling met zo’n 2 tot 5% krimpt, waardoor er een blijvende ruimte tussen vulling en tand kan ontstaan, zeker indien de holte waarin het wordt aangebracht niet geheel vochtvrij is.
Als u vullingen op basis van hars wilt laten aanbrengen dient er een rubber dam gebruikt te worden en de te behandelen tand of kies moet geheel vochtvrij zijn alvorens de vulling wordt aangebracht en uitgehard.
Het beste is nog altijd het gebit gezond te houden. Dit bereikt u door veel alkalisch voedsel te nuttigen. Deze verminderen de aciditeit van de aantastende bacteriën. Nuttig na de maaltijd fruit i.p.v. zoetigheid.
Nu is het niet zo dat iedereen stante pede zijn vullingen er maar uit moet laten halen. Als u vermoedt dat u ziek wordt van uw vullingen dan kunt u zich laten testen op uw gevoeligheid voor kwik. Daar zijn bloedproeven voor ontwikkeld. Ook schijnt het zo te zijn dat vullingen in de juiste volgorde verwijderd dienen te worden.
Als u alles in één keer laat verwijderen uit uw mond komen er heel veel kwikdampen vrij, die u erg ziek kunnen maken.
Voor een ontgiftigingsprotocol kunt u terecht bij de Landelijke en Europese anti-amalgaam Stichting.
Bron voor dit artikel:
What Doctors Don’t Tell You van Lynne McTaggart.
Dit boek is er tevens in een vertaalde versie: Wat dokters je niet vertellen, ISBN: 90 5637 1487.
In dit boek wordt niet alleen de kwestie amalgaam besproken maar ook vele andere onderwerpen komen aan de orde.
